Haar eerdere albums leverde Lhasa vooral veel fans op in Canada en Frankrijk. Daarnaast werd ze bij de BBC World Music Awards in 2005 naar aanleiding van haar tweede album uitgeroepen tot ‘Best Artist Of The Americas’. Als je Lhasa beluistert kun je je niet voorstellen dat haar voorgaande album onder de noemer World Music viel. Maar misschien is dit wel een hele slimme zet van de zangeres. De slepende subtiele songs zouden namelijk best eens een breder publiek kunnen aanspreken.
Opener ‘Is Anything Wrong’ zet wat dat betreft prima de toon. De fraai opgebouwde song zit zo subtiel ingenieus in elkaar , en wordt zo vanzelfsprekend ingevuld, dat de song bijna als een standard klinkt. Het zegt natuurlijk heel wat over de kwaliteiten van deze artieste. Ook de rest van het album bevat prachtige slepende songs, die zwaar leunen op de gecreëerde sfeer en het subtiele spel van de muzikanten. Er wordt werkelijk geen noot teveel gespeeld tijdens deze twaalf songs. Luister eens naar ‘A Fish On Land’ of de tergend trage tango ‘The Lonely Spider’ en je weet wat ik bedoel. En Lhasa zelf heeft de perfecte licht hese stem om de liedjes passend in te vullen en door een imponerende stembeheersing de aandacht van de luisteraar vast te houden.
Lhasa ontpopt zich als een album dat haar subtiele details pas na meerdere luisterbeurten prijsgeeft. Het zou niet meer dan terecht zijn als Lhasa met dit album heel wat nieuwe zieltjes voor zich wint.
Reflected - 8th TapeHet is inmiddels drie jaar geleden dat vier muzikanten met totaal...
The Aggrolites - IV Het lukt The Aggrolites al een aardige tijd om heerlijke zomerse reggae...