2009-05-20
Voor diegene die de Manic Street Preachers nog kennen van hun megahit ‘If You Tolerate This, Then Your Children Will Be Next’ of misschien van hun meest recente cd Send Away The Tigers, een goede plaat vol fraaie pop-rocknummers, zal het nieuwe album Journal For Plague Lovers een flinke klap in het gezicht zijn. Met deze nieuwe cd grijpt de band namelijk op een bijzondere manier terug op het legendarische en beruchte The Holy Bible uit 1994. Een album dat vooral tekstueel zo duister was dat de in datzelfde jaar uitgebrachte Downward Spiral van Nine Inch Nails in vergelijking een vrolijk plaatje van opgewekte kereltjes leek. Dat was vooral te danken aan getroubleerde Richey Edwards, de nadien spoorloos verdwenen gitarist van de band, zijn songteksten achterlatend. Eind vorig jaar werd Edwards officieel doodverklaard en pas toen vond de band het gepast om met Zijn nalatenschap aan de slag te gaan. Hierdoor levert Edwards op het nieuwe album voor het eerst sinds de cd Everything Must Go uit 1996, weer een bijdrage. Om de link naar The Holy Bible nog helderder te krijgen, werd opnieuw gebruik gemaakt van een schilderij van Jenny Saville op de cover en werd de nieuwe cd onder de bezielende leiding van Steve Albini, de producer van Nirvana’s In Utero grotendeels live opgenomen.Zoals gezegd zal een eerste luisterbeurt voor een ongeoefende Manics liefhebber een koude douche kunnen zijn, want het eerste nummer ‘Peeled Apples’ begint haast alsvanouds met een duister sample, ditmaal uit de film ‘The Machinst’, gevolgd door onheilspellend basloopje, galmende drums, staccato gitaren en de rauwe stem van zanger James Dean Bradfield. Zeker na het horen van ronkende refrein kan een kleine juichkreet niet uitblijven. Naar verluidt wordt er geen officiële single van het album getrokken, maar voor ‘Jackie Collins Existential Question Time’ is een videoclip geschoten. Indien iemand nog niet wist dat de teksten van Edwards afkomstig zijn, dan verraadt een songtitel als deze de schrijver ervan direct, evenals de hilarische, doch bijna ziekelijke zware humor van de tekst. Zo zingt Bradfield "if a married man fucks a catholic, and his wife dies without knowing, does it make him unfaithful? “. ‘Me And Stephen Hawking’ is echter weer wat luchtiger van toon. Ook de muziek is van het betere soort stadionrock die we de laatste jaren gewend waren van de band.
Een eerste rustpunt is er in de vorm van ‘This Joke Sport Severed’, een nummer dat na langzaam maar zeker aanzwelt tot een waar anthem. ‘Journal For Plague Lovers’, ‘She Bathed Herself In A Bath Of Bleach’ en ‘Marlon JD’ – over bizarre songtitels gesproken - zijn als het ware op zichzelf staande greatest hits die samenvatten was er zo geweldig aan deze band was, en nu dus is: scheurende refreinen, nietsontzienende nihilistische teksten en ironie. Na al dat geweld is ‘Facing Page: Top Left’, een weldadig bad waar je haast melancholisch van wordt. Al was het alleen maar om het feit dat Bradfield ouderwets moet worstelen om de bizarre teksten in melodische zanglijnen om te zetten. Na tien nummers lijkt de pijp een beetje leeg en met ‘Williams Last Words’ lijkt de cd als een nachtkaars uit te gaan, ware het niet dat ‘Bag Lady’ redding brengt. Het is een nummer dat, niet geheel verassend, zo op The Holy Bible had kunnen staan. Kan Journal For Plague Lovers uit diens schaduw komen? Het antwoord is een volmondig ja. Het album biedt alles wat er op de voorgaande, overigens prima albums ontbrak. Er kleeft alleen een nadeel aan: Richey Edwards komt niet terug, en daarmee vermoedelijk de Manic Street Preachers in deze bloedvorm. Maar een weergaloos afscheid en eerbetoon is het in ieder geval.
Eerdere recensies van Manic Street Preachers:
- 31-05-2007: Send Away;
- 10-11-2002: Forever Delayed: The Greatest Hits
Green Day - 21st Century BreakdownIn 1987 wordt door Billy Joe Armstrong (zanger/gitarist) en Mike Drint...
Alestorm - Black Sails at Midnight Eind 2007 schreef ik de recensie van Alestorm ’s eerste plaat Captain...