RECENSIE: One Day as a Lion - One Day as a Lion

One Day as a Lion - One Day as a Lion
recensie cijfer 2008-08-22 Zack de La Rocha, de man achter het politieke en vocale gedeelte van Rage Against the Machine bleef na zijn gloriedagen een lange tijd op de achtergrond terwijl oud-band- en bondgenoten zich verzamelden in het reeds gesneuvelde a-politieke oudemannenorkest Audioslave. The Mars Volta liet Jon Theodore varen na wat succesvolle albums uitgegeven te hebben, want: “the life run out of it”. En zo stonden twee gepeperde, opgefokte, geagiteerde muzikanten op straat en vonden elkaar in jamsessies. Zowel de tekstuele als de muzikale creativiteit en agressie krijgen de kans op de vijf-tracks-EP uitgegeven op het label Anti. Een bandnaam bleek geen probleem dankzij de grote politieke bagage van Zack. Een oude foto van de legendarische fotograaf George Rodriguez met de tekst: “It’s better to live one day as a lion, than a thousand years as a lamb” stond model voor One Day as a Lion

Opener 'Wilde International' brengt de luisteraar volledig terug naar de Evil Empire (RATM’s tweede album) opnames uit 1996. Het nummer klinkt als één grote jamsessie waar Zack compleet op los gaat. De drums mengen zich in een eentonig mantra, de gitaar-riffs worden continu herhaald zonder veel afwijking, met de eenvoudige alles-ineens opnametechniek en de ontlading in de refreintjes. Een pakkend refrein wel te verstaan. ‘Ocean View’ wijkt iets verder af van de eerdere paden: meer zang (ja, juist, Zack zingt), zwaardere drums en meer variatie in de drums. Toch ligt hier ook Evil Empire op de loer. Op gitaartechnisch niveau beginnen we Tom Morello echter wel te missen. Het aantal aangeslagen akkoorden overstijgt de één niet of nauwelijks. Op dit nummer is geweldig goed te horen waar het bij RATM ooit mis ging: Zack remde Tom muzikaal gezien af, terwijl Tom Zack op het krachtsaspect een halt toeriep. ‘Last Letter’ is emotioneler van aard en kent (vooral aan het einde van het nummer) veel dynamiek. Tom’s gemis duurt wel voort. Nummer vier, ‘If You Fear Dying’ is meer van hetzelfde. Sluiter en titeltrack heeft gelukkig wat meer verrassingen in petto. Openend met de drums van ‘Sunday Bloody Sunday’, overgaand op hoge gitaarpiepjes en Zack’s agressieve tekstflarden eindigen onverwacht.

Wat we hier dus hebben is een tweede uitgave van Evil Empire uit 1996, zonder de muzikaliteit van Tom Morello. Zelf ben ik altijd een groot fan van dit album geweest vanwege de eenvoud, toch verwacht ik in 12 jaar tijd enige vooruitgang en had ik meer verwacht van de creatievere drums die we van Jon Theodore zouden kunnen verwachten. Want, waar hij toe in staat was op De-loused in the Comatorium bij Mars Volta had toch tenminste wat meer naschok kunnen geven in deze eendagsleeuw.
Recensent:Erik Oudman Artiest:One Day as a Lion Label:Anti / Epitaph
Walter Becker – Circus Money

Walter Becker - Circus MoneyHij heeft eigenlijk altijd in de schaduw gestaan van Donald Fagen, de...

Hellsongs – Hymns In The Key Of 666

Hellsongs - Hymns of the Key of 666 Metal is hard, metal is met je haren in de rondte zwaaien, metal is veel bier...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT