2008-06-21
Het nieuwe album van Madrugada heeft iets droevigs, iets tragisch. En dat is niet alleen omdat het etiket 'melancholische rock' goed op de muziek van Madrugada past; die droefheid en tragiek heeft te maken met het treurige feit dat de band het met een bandlid minder moet stellen.Madrugada was net terug van opnames in de Verenigde Staten, die bijzonder voorspoedig waren verlopen, toen gitarist Robert Burås dood in zijn appartement werd aangetroffen. Dat was vorig jaar. Het album is het zelfgetitelde Madrugada geworden. De overgebleven bandleden wilden het hier dan ook maar bij laten; geen Madrugada zonder Burås. Uiteindelijk werd besloten wel op tour te gaan, bijgestaan met bandleden uit de andere band van Burås, My Midnight Creeps, waarvan hij de zanger was. Over de nummers op dit album - en de creatieve vibe die ze hadden gehad tijdens de opnames - hadden ze zo'n goed gevoel, dat het wel ten gehore gebracht móést worden.
Madrugada bevat negen nummers. Of eigenlijk kan wel gezegd worden Nummers, die elk minimaal vier minuten beslaan. Niet alleen aan deze lengte is te merken dat er flink aandacht aan het album besteed is. Dit is een album vol pure, weemoedige rock. Neem bijvoorbeeld het eerste nummer 'Whatever Happened To You?'. Een dikke vijf en halve minuut vol nadrukkelijk uitgespeelde orkestrale rock.
De krachtige stem van Madrugada zanger Sivert Hoyem, die tegelijkertijd warm en donker klinkt, wordt wel vergeleken met die van Nick Cave. Het nummer 'The Hour Of The Wolf' laat horen dat er ook meer overeenkomst is tussen Hoyem en Live-zanger Ed Kowalczyk dan hun kale hoofden. Ook de melodieuze doch plechtige opbouw van het nummer doet wat denken aan het geluid van Kowalczyks band in het vorige decennium. En over die vergelijking met Nick Cave gesproken; Kid Congo Powers, onder andere bekend van van diens begeleidingsband The Bad Seeds, speelt een riedeltje slide guitar mee op de nummers 'What's On Your Mind?' en 'Valley Of Deception'. En nu we het toch over gastartiesten hebben; de Noorse zangeressen Ane Brun en Ingrid Olava zijn te horen op het nummer 'Honey Bee'. Zo'n prachtig duet als 'Lift Me', dat drie jaar geleden werd uitgebracht door Madrugada en Ane Brun, is het overigens niet; de dames moeten het nu doen met een rol als achtergrondzangeres. Ingrid Olava is ook te horen op het sfeervolle 'What's On Your Mind?', wederom in de achtergrondvocalen. Eigenlijk jammer; het nummer klinkt alsof het eigenlijk uitgebouwd had kunnen worden tot een overtuigend tweestemmig nummer en lijkt daarmee nu haast op een belofte die maar half is nagekomen. Hoewel, er is natuurlijk alle reden toe om het album - ondanks het orkestrale geluid - wat sober te houden.
Een pareltje op dit album, dat absoluut het vermelden waard is, is 'Look Away Lucifer', waar het geluid van Madrugada wat doet denken aan dat van Mark Lanegan. Ook het laatste nummer kan niet ongenoemd - en ongeroemd - blijven; het is een bijzonder nummer. Niet omdat het met zijn subtiliteit bijna in contrast staat tot de rest van het album; wel omdat de vocalen van dit nummer voor rekening worden - helaas dus werden - genomen door Robert Burås. Hoewel hij van zijn band My Midnight Creeps vocalist was, is er heel wat voor nodig geweest om hem te overtuigen ook een nummer van Madrugada te zingen. Het tragisch toepasselijke 'Our Time Won't Live That Long'. Een waardig afscheid van een gewaardeerd bandlid.
Nneka - No Longer At Ease No longer at ease is het tweede album van de van oorsprong Nigeriaanse...
Elbow - The Seldom Seen Kid Elbow heeft nog altijd niet de statuur die je op basis van de muziek...