RECENSIE: XBOX 360 - The Darkness

The Darkness cover
recensie cijfer 2007-08-26 First person shooters zijn er in alle soorten en maten en variëren van de meest realistische oorlog simulaties tot onrealistische futuristische omgevingen. 2K Games probeert met The Darkness een comic te vertalen naar een first person shooter.



Je kruipt in The Darkness in de huid van Jackie Estacado, lid van de mafia die op zijn 21e verjaardag er achter komt dat er in hem veel meer schuilt dan ´gewoon´ een hitman, in hem schuilt namelijk The Darkness, een demon die hem nog dodelijker maakt.

The Darkness
Je begint het spel echter nog 'gewoon' als Jackie Estacado, de baas van de New Yorkse mafia, tevens jouw oom wil jou uit de weg ruimen. Na een mislukte aanslag ga je op zoek naar antwoorden. Vanaf dat moment komt ook The Darkness naar buiten treden. Door middel van slappe (uiteraard met een geforceerd duistere stem) one liners kondigt The Darkness in het begin van de game zijn komst aan.

De kracht van The Darkness uit zich in de twee bloeddorstige slangen die links en rechts je beeldscherm vullen. Maar echt veel doe je niet met deze krachten, het enige wat je er eigenlijk mee doet is deuren open maken van de andere kant, of zoals in het begin van de game via een ventilatie luik een personage achter de deur besluipen vermoorden en zo de sleutels naar Jackie brengen. Je kan The Darkness wel gebruiken om personages van achter te besluipen en zo direct uit te schakelen, echter heb je dit na 3 keer ook wel gezien en is het sneller en effectiever om je pistolen te legen op je tegenstanders.



Meer tijd ben je echter kwijt aan het uitschakelen van alle lichten, in het licht kan The Darkness namelijk zich niet laten zien, hetzelfde geldt voor de Darklings, kleine goblin achtige wezentjes die je altijd kan oproepen om je te komen helpen. Maar ook deze (grappige en sadistische) kleine ventjes doen niet altijd wat ze moeten doen en staan in plaats van je te helpen, soms maar versuft om zich heen te kijken.

Spelelementen
Toch kan je The Darkness niet als een (zoveelste) first person shooter afdoen. The Darkness krijgt namelijk helemaal niet de kans om zich te ontpoppen als waardig first person shooter, doordat er ook een groot rpg element inzit. Je moet met characters praten en deze geven je een missie, deze voer je dan vaak uit zonder te schieten of enig ander vorm van geweld te gebruiken. Dit haalt het tempo uit de game en dat is jammer.

Na elke vijand die je uitschakeld, kan je je grote vriend The Darkness het hart laten eten van de uitgeschakelde vijand. Met deze harten worden de duistere krachten van The Darkness groter en kan je veel meer (gruwelijke) dingen doen met je twee slangen of Darklings. Zo krijg je na loop van tijd Darklings die machinegeweren dragen of zichzelf opblazen in het bijzijn van je vijanden.

Het rpg element in deze game voegt trouwens wel meerwaarde aan het verhaal, ondanks dat het de snelheid er wel uithaalt. Zo kan je er bijvoorbeeld voor kiezen, wanneer je bij je (nietswetende) vriendinnetje bent, om langer samen voor de buis te blijven zitten. Ze zal zich na een minuut helemaal op jou storten en je vurig zoenen. Dat geeft een hele andere betekenis aan de 'first person' viewpoint.

Omgeving
Vrijwel de meeste tijd breng je door reizend tussen de gebieden door middel van metro stations. Wat vrij onwennig is, zo kom je namelijk al vrij snel op plekken waar je helemaal nog niet moet zijn en waar je dus nog niks kan. Pluspunt hiervan is wel weer dat je zelf dingen moet uitzoeken en je niet vanzelf van A naar B om uiteindelijk bij Z te eindigen. Je moet zelf dingen uitzoeken. Dit kan irritant zijn, maar ook erg leuk. De rest van je tijd breng je door in de achterstraten van New York, waar de comic zich ook afspeelt. Dus geen vrijheidsbeeld, maar wel Chinatown.

Maar naast New York breng je ook veel tijd door in 'The Other World' waarin je terug gaat naar de eerste wereld oorlog.



Grapics
De onevenwichtigheid tussen de first person shooter en rpg elementen mogen dan het ideaal zijn, grafisch gezien is The Darkness wederom een hoogstandje op de Xbox 360. Werden we niet lang geleden nog getrakteerd op Gears Of War is het nu The Darkness dat laat zien hoe goed de Xbox 360 nog steeds is, ondanks dat deze intussen allang plaats gemaakt zou moeten hebben voor de Ps3.

Muziek
Kunnen we ook nog muziek verwachten in deze game? Jawel, want de stem van hoofdrol speler Jackie word door niemand minder ingesproken dan Mike Patton, die we natuurlijk allemaal kennen als de zanger van de legendarische band, Faith No More. Maar ook in game komen de liefhebbers van alternatieve muziek niks te kort. TV's waar nieuwsberichten op te zien zijn, veranderen na broadcasting van dit bericht in een MTV kanaal, waarop achtereenvolgens videoclips te zien en te horen zijn van nieuwe rock en metal bands.



Dus..?
Moeten we nu naar de winkel rennen om meteen The Darkness aan te schaffen? The Darkness is geen topper, vooral de onevenwichtigheid tussen het RPG en het First person shooter gedeelte is te groot om deze game te kunnen spelen als een van de twee. Toch zal deze game zorgen voor aardig wat uurtjes speel plezier aangezien je door het verhaal wel blijft spelen. En dan hebben we ook nog eens de geweldige graphics.
Recensent:Cosmo Vloedbeld Artiest:XBOX 360 Label:2K Games
Seventeen Evergreen – Life Embarrasses Me On Planet Earth

Seventeen Evergreen - Life Embarrasses Me on Planet EarthEen duo uit San Francisco dat nogal afwijkende muziek maakt die niet zo...

Kinski - Down below it's chaos

Kinski - Down Below it's Chaos Bij iedere Subpop-release is het toch weer spannend wat het label, bekend...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT