2021-02-18
Hoeveel muzieknoten heb je nodig om een nummer te maken? Twee volgens Tom Greenhouse en hij bewijst dat met The Cool Greenhouse. Vernoemd naar een boek uit een tweedehandszaakje en handig gebruikmakend van zijn achternaam, doet hij dat nu eens niet alleen. Waren de eerder uitgegeven singles van 2017 tot en met 2019 nog te beschouwen als soloprojecten, voor zijn debuutalbum is hij de studio ingedoken met Kevin Barthelemy (drums), Merlin Nova (keyboards), Thom Mason (bas) en Tom O’Driscoll (gitaar). Nou ja studio, het album is opgenomen in een aardappelschuur: JT Soar in Nottingham. Dat draagt bij aan het DIY-geluid van de band.Het concept is eenvoudig, maar o zo effectief. De band The Cool Greenhouse speelt repetitieve riffs met minimale veranderingen, waar Greenhouse zijn vlijmscherpe teksten overheen spreekt. Een spoken word optreden met een twist, zeg maar. De kracht zit hem vooral in het beginstuk. Luister maar eens naar ‘Life Advice’, dat door de strakke gitaren direct de aandacht opeist. Dit zorgt ervoor dat het album nauwelijks verveeld. Nauwelijks… wanneer je op ‘Pospects’ en ‘Outlines’ aankomt zijn de teksten niet zo uitgesproken en begint het truukje zijn charme te verliezen. Het is dan ook geen toeval dat het laatste nummer ‘The Subletters Pt. 2’, dat geschreven is met Miles Jansen van de Australische band The Shifters, ook het meest afwijkende nummer is. Hier zit enige ritmewisselingen in, wat wellicht een doorkijkje kan zijn naar een opvolger.
In muzikaal opzicht lijkt het veel op wat The Fall en Suicide al veel eerder (en beter) hebben gedaan, maar het is de manier waarop de zelfverzekerde Greenhouse alledaagse situaties en irritaties aan de kaak stelt dat ervoor zorgt dat je het album steeds weer opzet. Zo is daar zijn verhuizing naar het platteland in ‘The Sticks’; de hatelijke man in ‘Cardboard Man’; de burgermannetjes die hem ‘Smile, Love!’ tot vervelens toe blijven zeggen tot aan internet trolls bij ‘4Chan’. Voor de oplettende luisteraar is hier veel herkenbaars te ontdekken, waardoor je keer op keer moet glimlachen. Het zou dan ook zonde zijn om hier de leukste details te verklappen.
The Cool Greenhouse weet op hun debuut toch wat toe te voegen aan de hedendaagse post-punk muziek. Hierbij valt het op dat de boodschap niet agressief wordt overgebracht. Het feit dat ons een cynisch wereldbeeld , met een stalen gezicht, wordt voorgehouden komt des te krachtiger over. Met Henry Rollins als überfan, kan het niet mis toch?
Naked Roommate - Do The DovetMet een naam als Naked Roommate trek je natuurlijk wel de meest vreemde...
Sonic Boom - All Things Being Equal Sonic Boom heeft sinds eind jaren tachtig al een behoorlijke muzikaal cv...