RECENSIE: Body Count feat. Ice-T - Carnivore

Body Count
recensie cijfer 2020-05-31 Body Count is terug. Met het nieuwe album Carnivore laten Ice-T en zijn homeboys Ernie C. (gitaar), Sean E. Sean (sampling) Vincent Price (basgitaar), Juan of the Dead (gitaar), Ill Will (drums) en Little Ice (hype man) er geen gras over groeien. De ”motherfuckers and pussy ass shit” vliegen je dan ook om de oren. Niet voor tere zieltjes dus.

Body Count is met Carnivore toe aan album nummer zeven. Sinds haar debuut in 1992 is Body Count met haar crossover van thrashmetal, hardcore en rap een vaste waarde geworden in de zwaardere muziekregionen. Muzikaal en tekstueel gezien is er sinds het debuut niet bijster veel veranderd, but who cares!. Van haar genregenoten uit die tijd is bijna niemand meer over.

De muziek is lomp en de teksten gaan over geïnstitutionaliseerde racisme en politiegeweld (”They shoot first and ask questions last”) dat zo verankerd is in de Amerikaanse samenleving. Het is wrang te constateren dat de raps op ‘Colors’, een remake van een Ice-T track uit 1988 (!), in het Trump-tijdperk actueler zijn dan toen.

Body Count schiet uit de startblokken met titeltrack ‘Carnivore’. Het nummer opent stemmig met dreigende doomriffs en gillende sirenes om vervolgens bruut los te barsten: ”Carnivore!!!!”. Goed voor het adrenalinepeil van de luisteraar! In het thrashy ‘Point The Finger’ wordt Ice-T vocaal bijgestaan door de grunts van Riley Gale (Power Trip). Daarna volgt de aanstekelijke single ‘Bum-Rush’.

‘Ace Of Spades’ is een eerbetoon aan Lemmy (met wie Ice-T ooit ‘Born To To Raise Hell’ opnam) en blijft dicht bij het origineel. De cover had beter gepast als bonustrack aan het einde van het album. Gelukkig gaat Body Count snel verder op het niveau van de eerste drie tracks van het album.

‘Another Level’ is a big shout-out to all the non-believers. De zanglijnen in de refreinen zijn, mede dankzij Jamey Jasta van Hatebreed, van Killing Joke-achtige allure: ”I’m on a different fuckin’ level!!”.

Op het album worden nog meer muzikale hulptroepen ingevlogen. Op ‘When I’m Gone’, een ode aan de doodgeschoten rapper Nipsey Hussle, mag Evanescence’s Amy Lee meezingen en het spoken word intro van ‘The Hate Is Real’ is van Jello Biafra. En op de remake van ‘Colors’ neemt Dave Lombardo plaats achter de drumkit.

Misschien niks nieuws onder de zon, maar met Carnivore levert Body Count gewoon een erg overtuigend album af. Metaalmoeheid komt in het rijmwoordenboek van Ice-T nog niet voor!
Recensent:Bart Slaats Artiest:Body Count feat. Ice-T Label:Century Media
Cover Dark Fortress - Spectres From The Old World

Dark Fortress - Spectres From The Old World Dark Fortress was in haar beginjaren zeer productief en bracht in...

Cover Wolf - Feeding The Machine

Wolf - Feeding The Machine Wolf is een heavy metalband uit Zweden die al sinds 1995 mee draait. Zonder...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT