RECENSIE: Bayonne - Drastic Measures

Bayonne
recensie cijfer 2019-03-21 Wat zijn de drastische maatregelen eigenlijk waar de Amerikaan Roger Sellers het hier op zijn tweede album over heeft? Waarschijnlijk komen ze voort uit het desoriënterende effect wat het uitgebreide toeren op hem had na het uitbrengen van zijn eerste album Primitives (2016). In het titelnummer zingt hij daarom ook dat hij het anders aan gaat pakken omdat hij ‘wakker wordt op plekken waar hij niet kan aarden’. Het was tijd voor Sellers om weer terug op aarde te landen. Voor zijn tweede album heeft hij daarom ook gekozen voor een omslag in geluid. Hij wilde zich hierbij meer focussen op subtiele details.

Het tempo is daarom op Drastic Measures wat naar beneden gehaald, zonder dat het dynamische geluid van Bayonne verloren gaat. In sommige nummers hoor je de zwaarte nog terug die op zijn debuutalbum ook aanwezig was, zoals in het titelnummer. De rode draad van dit album wordt gevormd door de piano, die Sellers flink laat galmen in mooie, heldere en zeer melodieuze electropop nummers. De productie omhelst weidse en heldere klanken die je makkelijk meevoeren naar zijn belevingswereld.

De nummers vloeien sierlijk in elkaar over. Echte spanning wordt er niet opgewekt, maar de muziek is vernuftig geconstrueerd. Het zorgt er ook voor dat dit album meer gestructureerd klinkt dan zijn voorganger. Soms laat Bayonne het vuur wat meer oplaaien, zoals in ‘Uncertainly Deranged’, dat een sterk ritmische percussie op de achtergrond laat horen. Ook het prachtige ‘Abilia’ heeft een soortgelijk meeslepend karakter dat gracieuze pianomelodieën met kletterende drums mixt.

Sellers wilde dat de muziek zowel voor zijn luisteraars als voor hemzelf toegankelijk is en dat is hem ook zeker gelukt. Waar hij op zijn eerste album nog alles zelf produceerde, werd Drastic Measures gemixt door Beatriz Artola (o.a. Ellie Goulding Adele) en gemasterd door Josh Bonati (o.a. Zola Jesus en Wild Nothing). Het uit handen geven van dingen heeft hem klaarblijkelijk rust gegeven en dat is terug te horen op dit album. Daarnaast gaat het thematisch over (verstoorde) relaties en mentale gezondheid. Deze donkere thema’s zou je niet direct verwachten onder deze soms suikerzoete muziek. Het biedt een interessant concept, dat door Bayonne onwijs strak is uitgevoerd en een soms betoverend album oplevert.
Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Bayonne Label:City Slang
Cover Good Fuck - Good Fuck

Good Fuck - Good FuckTim Kinsella en Jenny Pulse zijn verliefd en hebben besloten om hun relatie...

Cover Better Oblivion Community Center - Better Oblivion Community Center

Better Oblivion Community Center - The Captivating Stories Phoebe Bridgers houdt waarschijnlijk niet van stilzitten. In 2017 debuteerde...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT