2019-04-10
Rymden betekent “ruimte” in het Zweeds en duidt vooral op de voorkant van de plaat waarop te zien is hoe een ruimteraket het heelal verkent, zoekend naar een geschikte bestemming om te landen. Rymden is ook de naam van een nieuwe jazzgroep met bekende namen uit het verleden. Zij bestaat uit twee voormalige leden van de jazzgroep e.s.t.: bassist Dan Berglund en drummer Magnus Öström, die na het overlijden van hun leider Esbjorn Svensson hun heil elders moesten zoeken. Zij vonden dat in Bugge Wesseltoft, die met toetsen het trio compleet maakt. Hij is ook nog eigenaar van Jazzland Recordings en dus lijkt hun kostje gekocht. Wesseltoft wil kennelijk waar voor zijn geld en laat de mannen tot het uiterste gaan op het debuutalbum Reflections & Odysseys.Hoe weifelend het begin ook mag zijn, al snel pakt de piano het geheel op met een kort staccato-ritme om zo ‘The Odyssey’ te beginnen, welke goed wordt opgepakt door de ritmesectie. Vaak komen ze elkaar ritmisch in harmonie tegen: de zoektocht is gestart. Op ‘The Peacemaker’ mag Berglund helemaal los gaan op de door hem geschreven track, hij doet dat ook met verve.
‘Pitter-Patter’ is een heel langzaam, uitgesponnen nummer waar de ritmesectie moeite doet om ingehouden te blijven spelen. De spanning is om te snijden en misschien maakt dat het juist waarom dit een van de hoogtepunten van het album is. Het wordt gevolgd door het even zo tergend langzaam gespeelde ‘The Lugubrious Youth Of Lucky Luke’, waarbij bas en piano de overhand hebben. Het samenspel tussen de drie muzikanten viert hier hoogtij.
‘The Celestial Dog And The Funeral Ship’ kenmerkt zich door de bijna militaire precisie van de drums, waardoor de piano vrij spel krijgt om de sfeer neer te zetten. Halverwege het nummer gaat de piano zijn eigen weg en duurt het even voordat de drums weer bij machte zijn om het tempo op te pakken. De solo van Berglund wordt zo prachtig ingeleid en even lijkt het dat de bas een cello is geworden. Ook op de vrolijke ode aan hun thuisstad ‘Bergen’ soleert hij fraai, maar daar duurt het net te lang.
Het experimentele komt van drummer/percussionist Öström, die op ‘Råk-The Abyss’de band de duistere spelonken van de progjazz induikt. De zware bastonen van Wesseltoft op piano en later op keyboards veranderen uiteindelijk weer de koers naar enigszins traditionele jazz. Een buitenbeentje.
Een leuke geste richting de albumtitel is het korte nummer ‘Orbiting’, direct gevolgd door ‘Homegrown’, wat de indruk wekt dat de mannen weer op aarde zijn teruggekeerd. Het laatstgenoemde nummer zorgt voor een bijna mee-neuriënde afsluiter, waarbij jazz dichtbij folkmuziek komt. Als het nummer afgelopen is, haal je even adem. Niet van inspanning, maar van respect voor deze drie muzikanten die met een eigentijdse versie van traditionele jazz een mooi album hebben uitgebracht in de geest van Svensson.
Hajk - DramaDe Noorse band Hajk leek totaal geen moeite te hebben met hun debuutalbum....
Swallow the Sun - When A Shadow Is Forced Into The Light We hadden al meer dan drie jaar zo goed als niets vernomen van Swallow The...