Op deze verzamelaar wordt het trio uit IJsland bijgestaan door dj Alap Momin, die voor de productie tekende en de postpunk van het tweetal van een elektronisch laagje voorziet. Van postpunk is hier eigenlijk al niet echt meer sprake, want de synthesizers voeren sterk te boventoon. Hierdoor is The Dialogue Series meer op de dansvloer gericht dan voorgaand werk.
Zo doet het eerste nummers ‘Labels’, Listen To Me’ en ‘Hourglass’ new wave aan. Ze zijn licht dansbaar en hebben een grimmig laagje, wat versterkt wordt door de lijzige zang van Kaktus Einarsson. Met ‘ChopChop’ zijn zelfs invloeden van trance terug te horen en dat is wel even wat anders dan we van deze van origine meer op rock gerichte groep gewend zijn. De schurende synths zorgen voor een woest nummer waarin Einarsson slechts onverstaanbaar wat geluiden scat. Ook het volgende nummer ‘Pick It Up’, waarin langzaam naar een en waar racegeluiden in verwerkt zijn zorgt voor een opzwepende sfeer, waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten. Hier zijn de synths meer sprankelend en blijft de toon lichter van aard.
Hoewel de nadruk meer op elektronische muziek dan op rock en (post)punk ligt, speelt Fufanu nog steeds veel met spanningsvelden en –bogen. De lome zang draagt bij aan het typische new wave sfeertje dat door de nummers heen verweven zit. Deze verzameling van EP’s – die overigens qua chronologie op dit album door elkaar werden geschud – is daarom een mooie toevoeging aan het oeuvre van deze band die kennelijk graag verschillende muziekstijlen onderzoekt. Veelzijdig, spannend en dansbaar zijn op dit album de kernwoorden.
Lala Lala - The LambMuziek als therapie. Sommige artiesten grijpen hun innerlijke demonen bij de...
Unknown Mortal Orchestra - IC-01 Hanoi Het volledig instrumentale IC-01 Hanoi kwam niet geheel toevallig tot stand...