RECENSIE: Hilde Marie Holsen - Lazuli

HMH
recensie cijfer 2018-12-22 Drie jaar na haar debuut Ask brengt Hilde Marie Holsen haar tweede album uit, Lazuli. Het album is geïnspireerd door de visuele kunst van de artiest Tyra Fure Brandsæter, met wie ze veel heeft samengewerkt. Het verklaart ook meteen de keuze om de vier nummers van dit album te vernoemen naar mineralen die gebruikt worden als basis voor verfkleuren. Het gehele album bestaat uit een combinatie van trompet, dat bij uitstek een akoestisch muziekinstrument is, met elektronische manipulatie. Deze ongewoon lijkende combinatie zorgt ervoor dat de trompet een rol kan aannemen, zonder dat deze als solo-instrument wordt gezien. De elektronica wordt dan ook niet gebruikt als begeleiding van de trompet, maar zorgt ervoor dat deze complementerend werkt. Holsen noemt dit haar “soundscapes”.

Het album opent met ‘Orpiment’, (diep oranje/geel). De trompet gaat op in de ondergrond, welke eerder met de elektronica is gefabriceerd ; een voortdurend dreigende sfeer die een donkere wereld lijkt te creëren. Het lijkt de opmaat voor iets wat nog moet komen en het is een geschikte opener van het album. ‘Eskolaite’ (donker grijs/groen) zet die sfeer voort, maar laat zich in eerste instantie goed horen als zijnde een lichtflits, waarna de trompet volgt. Hier gebruikt ze het instrument als een mondstuk en lijkt ze er af en toe in te praten. Ook hier gaat de trompet op in het geheel en draagt deze bij aan de broeierige sfeer.

Lapis lazuli is een diep blauwe, klassieke, bijna koninklijk-achtige kleur die Holsen opsplitst. ‘Lapis’ opent met een mooie heldere trompetsolo, waarbij Holsen heel langzaam de klank neerzet zonder soundscapes. Ook al komen die al vrij snel, op dit nummer heeft de trompet een prominente rol en biedt de elektronica juist de ruimte aan Holsen om te laten horen hoe goed zij haar instrument beheerst. Op het einde lijkt het net of de trompet ten onder gaat aan de distortion die het zelf heeft ontwikkeld.

Afsluiter en title track ‘Lazuli’ beslaat de helft van het album, met ruim zestien minuten. Hier zet Holsen eerst de wereld neer die ze voor ogen heeft en dan pakt ze haar trompet op om op dezelfde manier als het nummer ‘Lapis’ door te gaan. De dreigende drone die gepaard gaat met een bijna elektrische trompet wordt even onderbroken door wat klinkt als metaalgekletter (symbolisch voor het delven van de mineralen?). Net voordat je je afvraagt waar je bent en waar deze compositie naar toe gaat, weet Holsen je weer bewust te maken van de muziek door haar trompet ter hand te nemen.

Lazuli is geen gemakkelijk album en zal niet een groot publiek aantrekken. Voor diegene die het album meerdere keren gaat beluisteren, valt er heel wat te ontdekken. Wat Holsen hier laat horen - het centraal maken van de trompet door gebruik te maken van onalledaagse elektronica - verdient waardering.Door verschillende klanken te gebruiken maakt zij de trompet tot een modern instrument, waar het eerder leek te zijn bestemd voor jazz of klassieke muziek.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Hilde Marie Holsen Label:Hubro
Cover Spider Bags - Someday Everything Will Be Fine

Spider Bags - Someday Everything Will Be Fine ”Not all of life’s secrets can be contained in verse.. Lalalalalala” . Denk...

Cover Skadedyr - Musikk!

Skadedyr - Musikk! De Noorse platenmaatschappij Hubro brengt platen uit die voornamelijk gericht...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT