RECENSIE: Treetop Flyers - Treetop Flyers

Treetop
recensie cijfer 2019-02-16 Op een paar maanden na is het zeven jaar geleden dat Treetop Flyers bij elkaar kwam in de studio om te werken aan The Mountain Moves, het debuutalbum waarvan kort na het verschijnen ervan door diverse belangrijke media werd beweerd dat het de Londenaren wereldwijde faam zou opleveren. Echt gewaagd was die voorspelling niet want op festivals als SXSW en Eurosonic werden overtuigende optredens gegeven en de muziek bevatte ingrediënten die een groot publiek konden, zouden en moesten aanspreken. Het liep allemaal net even anders. In 2016 kwam Palomino uit maar de hooggespannen verwachtingen werden niet volledig waargemaakt, iets dat met het muzikaal gebodene overigens niets te maken had. Er werd gewoonweg te weinig aandacht besteed aan deze getalenteerde muzikanten met hun prachtige samenzang.

De invloeden van de (eind)jaren zestig, beginjaren zeventig zijn gelukkig gebleven. De groepsnaam is niet voor niets afkomstig uit de pen van Stephen Stills, een muzikant die in die periode zijn creatieve hoogtepunten kende. Dit gelijknamige album bevat evenals de voorgangers weer verfijnde Westcoast-pop en alt-country met een Amerikaanse Southern accent, maar deze keer, meer nog dan voorheen, overgoten met authentieke Britse Northern soul, iets dat voornamelijk bepaald wordt door het stemgeluid van Reid Morrison.

Geopend wordt hier echter met het instrumentale ‘Fleadrops’ dat net zo goed op het indertijd in Californië opgenomen debuut had kunnen staan. Het klinkt zonnig en voelt heerlijk ontspannen. De palmbomen langs de Highway 1 wuiven je tegemoet als het ware. Pas bij ‘Sweet, Greens & Blues’ en in het melancholische, van vette soul voorziene ‘It’s Hard To Understand’ horen we hoe alles bij elkaar komt en wat het geluid van Treetop Flyers nu zo speciaal maakt. Duidelijk is dat er goed geluisterd is naar de muziek vele decennia geleden maar nergens klinkt Treetop Flyers gedateerd. Nog steeds is er sprake van muzikale ontwikkeling en is het tegelijkertijd fijn om te weten dat er met zielsverwanten als bijvoorbeeld Young Gun Silverfox tegenwoordig nog altijd interesse is voor palmbomensoftrock en dat er daarnaast ook nog steeds respect wordt getoond voor de muzikale nalatenschap van The Band. Zelfs de geest van The Allman Brothers lijkt voort te leven in het prachtige gitaargeluid zoals dat in ‘Needle’ te bewonderen valt. Het liefst zou je deze vijf minuten lange, met koperwerk aangevulde jam willen doortrekken tot een kwartier. Hetzelfde geldt voor het avontuurlijke ‘Art Of Deception’ dat bijna probleemloos de negen-minuten-grens aantikt. Telkens weer smaakt het naar meer. Het geeft maar eens aan hoe hier door deze gepassioneerde gasten gemusiceerd wordt. Treetop Flyers verdient het gewoonweg om gehoord te worden en enorme verkoopcijfers te behalen maar ach…

Misschien is het maar goed ook dat we deze prachtband nooit in een grote sporthal zullen tegenkomen. Hopelijk weet Treetop Flyers via deze ingezette koers op eigen kracht de ware liefhebber te bereiken.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Treetop Flyers Label:Bertus
Delta Sleep

Delta Sleep - Ghost CityDoet u alstublieft niet al te veel moeite om mee te tellen met de ritmesectie...

Cover The Pineapple Thief - Dissolution

The Pineapple Thief - Dissolution Porcupine Tree zit in een lange winterslaap, maar wie maalt daar nog om; we...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT