2018-09-24
Malena Zavala is een Argentijnse zangeres die in Londen opgroeide. Daar heeft ze zich het ambacht van singer-songwriter eigen gemaakt. Het eerste wat we van haar te horen krijgen heet Aliso. Zavala brengt ons muziek die wordt omschreven als indiefolkpop en daarbij worden vaak namen als Beach House en Tame Impala aangehaald. Kortom dat moet zeker de moeite waard zijn en inderdaad word je bij beluisteren van Aliso absoluut niet teleurgesteld.De dreampop wordt, doordat er ook een flinke scheut psychedelische folk door de muziek is gemengd, voorzien van een mooi klein schurend randje. Zo consumeren we graag onze dreampop. Daarbij is duidelijk dat Zavala een meer dan voortreffelijk zangeres is. Haar enigszins engelachtige stem pas natuurlijk perfect bij dit soort muziek, die altijd lekker voorzien is van een loom ritme. Het lieflijke ‘Moonsong’ doet je dan ook direct denken aan zwoele nachten onder de volle maan, met een lekker glaasje natuurlijk. Dat net wat scherpere randje komt mooi naar voren in ‘Broken By Two’, juist door de sobere begeleiding van de lo-fi klinkende elektrische gitaar en de wat krachtiger zingende Zavala. Hierna horen in het instrumentale titelnummer halverwege ook weer die gitaar, en valt er halverwege een nogal fout walsritme, alsof het uit een hele slechte ritmebox komt, in. Heel apart en ook wel een beetje tenenkrommend.
De tweede helft van het album is wat consistenter en begint met twee redelijke traditionele en romantische popsongs (‘Should I Try’ en ‘Could You Stay’), maar dan komt er toch weer dat psychedelische en licht schurende randje om de hoek kijken. Het maakt dat een lieflijke song als ‘A Vision That’s Changed’, over hoe we in retrospectief soms anders tegen de dingen aankijken, ons behoorlijk bezig houdt.
De twee afsluitende tracks zijn de tracks die je de meeste rillingen over je ruggengraat geven. ‘Send Out To The Water’ begint kalmpjes, maar de onderhuidse spanning wordt halverwege vertaald naar een mooie gecontroleerde uitbarsting, met een werkelijk prachtig zingende Malena en subtiele ritmes. Het zeven minuten durende ’I Never Said It’ gaat hier dan wel niet overheen, maar de mooie psychedelische lome folksong met een verrassend ritmisch einde en waarop ook een mannenstem is te ontwaren, is onderhoudend en een mooi besluit van een sterk debuut. Van de Argentijnse roots van Zavala is weliswaar niet veel meer te horen, Aliso is toch meer dan de moeite waard.
Son of Dave - Music For Cop ShowsMondharmonicablues, je zou niet denken dat je er acht albums mee kunt vullen...
Neko Case - Hell-On Een overvloed aan mannen en vrouwen met een (akoestische) gitaar of piano...