RECENSIE: The Queers - Punk Rock Confidential Revisited

Queers
recensie cijfer 2018-08-28 Punkrock is een genre waar je van houdt of niet. En als je er van houdt, dan weet je ook dat punkrock het niet zo zeer moet hebben van de studioalbums, maar meer van de live vertolkingen van die nummers. Dat geldt ook voor het luisteren naar het nieuwe album van The Queers. Nou ja , nieuwe … dit album is een re-make van hun zesde full length album Punk Rock Confidential uit 1998. Zoals men het zelf bezingt in het laatste nummer en title track Punk Rock Confidential Revisited: “I am going to sit and play it for you one more time, even though it has already been made” . Het album is weliswaar gemaakt door een andere bezetting van de band (met nog een aantal gastmuzikanten), maar dat is niet zo moeilijk is als je weet dat The Queers sinds de oprichting in 1981 meer dan veertig verschillende muzikanten heeft versleten. Wel altijd met een vaste kracht: bandleider Joe Queer.

Het mag gezegd worden, het album is prachtig uitgevoerd. De voorkant heeft wat weg van een jaren '50 horrorposter en de dominante gele kleur hierbij is ook de basis geweest voor de tint van het vinyl. Het begint dus goed, maar het oor wil ook wat.

Het eerste nummer ‘Tamara Is A Punk’ heeft de typische Ramones start met de alom bekende “one, two, three, four” , waardoor het nummer heel goed zou passen in het oeuvre van die Amerikaanse band. En dat zou ook gelden voor het nummer erna,’ Everything’s Ok’, ware het niet dat er een bijna Beach Boy- achtig koortje bij zit wat weer een eind-jaren ‘60 sfeer oproept. En die sfeer blijft lang hangen op dit album. Op ‘Everyday Girl’ hoor je de sixties invloed nog duidelijker, waarbij de muzikanten bewijzen goed op elkaar ingespeeld te zijn. Het stuwende rythm-gitaartje, de basloopjes, de bekkens van de drum en met de samenzang maken dit een uitstekend nummer. Het gitaarintro van ‘The Sun Always Shines Around You’ is prachtig. Het is sowieso bijzonder dat er een liefdesliedje op een punkplaat staat en dan ook nog eens zo’n juweeltje.

‘Mrs. Brown You’ve got An Ugly Daughter’ is een ander hoogtepunt. Het nummer bevat niet alleen prachtige humoristische teksten ( “Mrs. Brown You’ve got an Ugly Daughter, Excuse me but my bowels have to void” ), het is daarnaast zo aanstekelijk dat het nummer nog uren in je hoofd blijft rondzingen. Dat The Queers niet alles zo serieus neemt wordt duidelijk in ‘Today I Fell in Love’ met een tekst als “I am addicted to your funny face” en uitgevoerd met een heuse xylofoonsolo. Er is ook voldoende punk voor de liefhebbers met nummers als ‘Motherfucker’, ‘Idiot Savante’ en ‘Like A Parasite’, waarbij de ritmesectie een korte maar prachtige acte de préséance mag geven.

Het is gewaagd om een bestaand album op te poetsen, maar oude Queer-fans zullen ongetwijfeld in hun back catalogue duiken en zich realiseren dat punkrock tijdloos is. Of het nieuwe fans oplevert, is nog maar de vraag.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:The Queers Label:Monster Zero
Cover Mummy's A Tree - Goodbye Stratosphere

Mummy's A Tree - Goodbye StratosphereHet is een niet gebruikelijke naam voor een band en Mummy’s A Tree klinkt...

Cover Lame Shot - Try Again!

Lame Shot - Try Again! Kevin ‘Aper’ blijft ons vanuit Innsbruck, Tirol bestoken met punkpop- en...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT