RECENSIE: Wyvern Lingo - Wyvern Lingo

Lingo
recensie cijfer 2018-05-03 Een popalbum maken is zo makkelijk nog niet. Om de nieuwe Thriller te schrijven heb je zeker één of meerdere hits nodig. Vernieuwend zijn op het gebied van tekst of muziek kan het ontberen van een nummer dat er echt uitspringt onthullen. In dat geval krijgt de band vaak het label indiepop. Pop met een (rauw) randje dat wars is van de hedendaagse trend.

Wyvern Lingo heeft een naam die indie pop doet vermoeden, maar bij de eerste keer luisteren valt al meteen op dat deze drie Ierse dames onvervalste pop maken. De muziek leunt vooral op de vocalen en de harmonieën van de drie zangeressen. Gelijknamig debuutalbum Wyvern Lingo begint met een broeierige, elektronisch intro die een interessante plaat doet vermoeden. De stemmen van de dames komen het nummer in: eerst nog harmonieus door elkaar heen neuriënd, later met een samenzang die veel goeds belooft voor de rest van het album.

De plaat piekt vervolgens met ‘I Love You, Sadie’. Hoewel niet erg origineel te noemen, want sterk leunend tegen 90’s R&B, is het een goede mix tussen de mooie stemmen van de dames en het instrumentarium. Een mix die verderop op het album wel eens zoek is. Pop is, zoals de intro beschreef, een moeilijk fenomeen en het is fijn voor een band om een goede single op je album te hebben. Na een aantal keer beluisteren was dit het enige nummer dat een beetje in je hoofd kan blijven zitten. Echter, of de luisteraar deze net-niet-hit vaker dan één à twee keer opzet, is natuurlijk de vraag.

‘Maybe It’s My Nature’ is het laatste nummer van het drietal sterke openingsnummers. De uithalen doen denken aan de grotere zangeressen uit het collectief popgeheugen. Ook wordt op dit nummer goed afgewisseld tussen hard en zacht. Hoewel het nummer opnieuw erg leunt op de vocalen, staat de muziek goed in dienst van de dames, zodat ze vocaal hun gang kunnen gaan.
Na een drietal aardige nummers stort de plaat volledig in elkaar. Crawl is instrumentaal misschien een van de leukere nummers van het album, maar wordt verpest door de zeer zwakke tekst.“You, you, you, you run before you can walk, now you crawl”. Het is naast de onoriginaliteit een nieuw mankement dat verder op de plaat niet verbetert.

Vervolgens kabbelt de plaat voor met maar liefst acht fillers en nul memorabele songs. De focus ligt volledig op de zang, het kopiëren van alles wat populair is geweest binnen de muziek en het in slaap sussen van de luisteraar. Na een tijdje verdwijnt de urgentie van de plaat en wordt de dertien-in-een-dozijn-pop onderdeel van het achtergrondgeluid. Dat dit gebeurt hebben de dames vooral aan zichzelf te danken. Op de meeste nummers is er te weinig aandacht besteed aan alles wat om de zang heen gebeurt. Tevens hebben de Ieren geen enkel moment gepoogd een eigen geluid te creëren. Drie aardige nummers aan het begin en negen nummers die om verschillende reden falen later blijkt Wyvern Lingoniet sterk genoeg om als popplaat hoge ogen te gooien.

Wanneer je poogt pure pop te maken, moet op je plaat of een geweldig grote hit staan of moet je vernieuwen met een eigen sound of sterke teksten. Wyvern Lingo heeft noch een grote hit, noch een eigen sound, noch sterke teksten. Popmuziek maken is nog best lastig.
Recensent:Yannick Martens Artiest:Wyvern Lingo Label:Bertus
West

Darling West - While I Was AsleepTwee jaar geleden gooide de Noorse (!) americanaband Darling West...

Gloaming

The Gloaming - Live At The NCH Voor wie tot nu toe per ongeluk (of expres natuurlijk) de andere kant op...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT