2018-03-09
Musica Extrema is de naam van een theater- en muziekgezelschap dat een veelheid aan stijlen uit voorbije tijden in een blender gooit. De band kent een bezetting waarbij onder andere viool, saxofoon en accordeon samen komen en jazz wordt gemixt met klassieke muziek en variété. Geheel in het teken van de smeltkroes gebeurt dit ook in verschillende talen. De cd Club Vaudeville past bij een theatervoorstelling waarmee Musica Extrema door het land reist. ‘Ich Hab’ Noch Einen Koffer In Berlin’ voert je naar het Berlijn van de jaren ’20 en ’30. Het liedje is melancholisch. Het gejank van het viool onderstreept dit. De klassieke aanpak lijkt zo uit een musical of hele oude film afkomstig. Swingender gaat het eraan toe in het afsluitende ‘Kitten On The Keys’. Het pianomelodietje heeft een aangename opgewektheid die je doet denken aan Laurel en Hardy. Een accordeon maakt ‘Mon Homme’ swingend. Het gaat ook hier om een klassiek ingestoken jazznummer.
De kracht van Club Vaudeville schuilt erin dat de muzikanten van Musica Extrema heel goed een sfeer neer kunnen zetten. Binnen enkele tellen heb je het idee naar een oude grammofoon of zelfs een hoorngrammofoon te luisteren. De muziek doet denken aan oude films en klassieke musicals. Tegelijkertijd is het duidelijk hoorbaar dat Musica Extrema geen band is. Daarvoor ontbreekt het op Club Vaudeville teveel aan een eigen stempel. Musica Extrema raakt geïnspireerd door dezelfde tijden als Pokey LaFarge en Meschiya Lake, maar interpreteert de muzikale invalshoeken niet zo soepel in een eigen geluid als deze retromuzikanten doen. De muziek schreeuwt om een verhaal of om beeld. Deze CD is ongetwijfeld een mooie aanvulling op de theatervoorstelling waarmee Musica Extrema op de planken staat. Als losse plaat weet het echter beperkt te interesseren.
Kevin Bachus - Take It Day By Day Kevin Bachus is een singer-songwriter van Nederlandse bodem en werkt al...
Joana Serrat - Dripping Springs De Spaanse singer-songwriter Joana Serrat is al sinds 2011 bezig, maar het...