RECENSIE: honeymoon disease - Part Human, Mostly Beast

Honeymoon Disease
recensie cijfer 2018-02-02 Met het imago van Honeymoon Disease zit het wel snor, letterlijk en figuurlijk. De persfoto’s, merchandise, logo en artwork van deze plaat, alles ademt seventies retrorock bij het dames- en herenkwartet uit Gothenburg. Daar heeft het viertal goed over nagedacht. Zweden heeft dan ook een naam hoog te houden met kwalitatief hoogwaardige retro rockbands. De voortekenen zijn dus goed.

De twee heren, Cedric en Jimi Disease, vormen samen de ritmesectie (respectievelijk bas en drums). De dames Jenna en Acid (Disease) nemen de zang- en gitaarpartijen voor hun rekening. Hun tweede album Part Human, Mostly Beast bevat degelijke jaren ’70 rock. Melodieuze rock, meestal up-tempo, met hier en daar ruimte voor een ballad. In de stijl van Thin Lizzy en het oude werk van Heart, maar dan zonder het stembereik van Ann Wilson.

De band geeft haar sound op Part Human, Mostly Beast wat meer soul mee door de toevoeging van blazers en backing vocals. Dat pakt niet overal even goed uit. Op de track ‘Tail Twister’ zingen Jenna en Acid over de aantrekkingskracht van de foute man (”Babe you know you’re sweet like sugar, but I don’t wanna take a taste of your toxic waist”) maar echt stomend wil het nummer niet worden. Bij de up-tempo boogietrack ‘Fly Bird, Fly High’ lukt dat beter. Ook de (soul)ballad ‘Rymdvals’, met fraai gitaarwerk, is geslaagd. Het op single uitgebrachte ‘Electric Eel’ vormt een (w)aardige afsluiter van het album.

Honeymoon Disease heeft een geduchte live-reputatie opgebouwd maar maakt dat op Part Human, Mostly Beast, dat live is opgenomen in de studio, toch niet helemaal waar. De zang van Jenna weet niet altijd te overtuigen. Ook missen de up-tempo songs net die extra punch om ze echt opwindend te maken, terwijl de langzamere nummers juist wat meer zouden mogen zuigen. Een kwestie van arrangeren en met een andere producer de studio induiken. Misschien kan Nicke Anderson (Hellacopters, Imperial State Electric en als co-producer betrokken bij hun debuutalbum) voor de volgende release nog een paar uurtjes vrijmaken in zijn Honk-studio.

Recensent:Bart Slaats Artiest:honeymoon disease Label:Hard Life Promotion
Cover Skarlett Riot - Regenerate

Skarlett Riot - RegenerateOp het gebied van female fronted metal is het aanbod dermate hoog dat je soms...

Cover Throne Of Heresy - Decameron

Throne Of Heresy - Decameron Throne Of Heresy wordt per album beter, stukken beter, zoveel is duidelijk...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT