2007-05-08
Hombre wordt gevormd door 7 Belgen en brengt met dit titelloze debuut een zeer gevarieerde mix van allerlei stijlen. Ska, funk, tex-mex of gewoon pop, het kan alle kanten uitgaan met Hombre. Opener ‘Maquilizer’ is nog een vrolijke en opzwepende track met een hoofdrol voor de blazers en wordt opgevolgd door een regelrecht funknummer, ‘Jenna’. Een soort kruising van Prince en het Nederlandse Beef. Hoe divers het album ook is, er is in ieder geval met zorg gewerkt aan goede nummers. Het ene nummer komt, in de mengelmoes van stijlen, beter tot zijn recht dan het andere. Zo is de flirt met disco en dance op ‘Rollercoaster’ niet heel origineel en enigszins dertien in een dozijn. De kracht zit voor Hombre vooral in het vakmanschap. Een goede en degelijke productie zorgen ervoor dat Hombre klinkt als een volwassen band. De band heeft dan ook al de nodige live ervaring opgedaan in het Belgische circuit.
Het is ook duidelijk dat Hombre nog zoekende is naar een duidelijk en eigen geluid. De vele verschillende stijlen zorgen natuurlijk voor de nodige afwisseling, maar de sterkste momenten op het album zijn de nummers waarbij Hombre duidelijk voor één stijl kiest, zoals op de eerste single van het album ‘Jenna’. Een prima funknummer, dat redelijk eenvoudig wordt gehouden. In dezelfde lijn is ‘Adriana’ te plaatsen. Rustigere funk, met goede zang en muzikale begeleiding die nergens over the top is. Dit in tegenstelling tot een nummer als ‘Happy Song’. Weliswaar origineel, maar tevens ook een geval van te veel van het goede.
Zo nu en dan doet Hombre zich zelf ook tekort, zoals op het nummer ‘Callippo’. Een niemendalletje op het album dat geen recht doet aan de talenten van Hombre. Na deze miskleun zo halverwege het album, zakt het album ook verder in. De muziek gaat steeds minder boeien en de aandacht blijkt moeilijk vast te houden. Uw recensent begint langzaam af te haken. Begon het album nog redelijk veelbelovend met een paar goede en funky nummers, het niveau weet men niet vast te houden, daardoor blijft er een tweeslachtig gevoel over. De zorg die aan de nummers is besteedt is evident, alleen missen een aantal nummers simpelweg zeggingskracht om te kunnen boeien.
Larrikin Love - The Freedom SparkHet debuut van Larrikin Love is al meer dan een half jaar uit, maar in...
Hatesphere - Serpent Smiles and Killer Eyes Het zelfgenaamde debuutalbum HateSpere liet op zich wachten tot het jaar...