Spikkels & Bitchez

Spikkels & Bitchez is een vernieuwend project door studenten van het Utrechts Conservatorium. Met hun debuutalbum willen zij, naast vermaken, de luisteraar aan het denken zetten. Door humor te combineren met een diepere, vaak activistische laag, ontstaan 9 korte songs, die je stuk voor stuk meteen nog eens wil horen. Of het nou gaat over de plasticsoep, fat shaming, of homo-emancipatie, de toon blijft luchtig en grappig. Ook aan zelfspot is geen gebrek, zoals in het nummer “#veggielife”: I’m just following the veggie trend / So please don’t think I’m an animal friend.
Muzikaal heeft de band, door het combineren van hip-hop en neo-soul, een unieke stijl, die al vergeleken is met Bill Wurtz, Loyle Carner, Mac Miller, en Aaron Taylor. Ze hebben van een cleane sound, waarin veelal toetsen de boventoon voeren, ondersteund door functionele baslijnen, elektronische drums, en een verrassende, rustgevende zangstem. Vooral de veelzijdige inzet van klarinet, waarbij elektronisch en analoog gecombineerd worden, is vernieuwend. Het album is met aandacht voor detail geheel zelfgeproduceerd, waardoor de verfijnde nuances in geluid volledig in dienst staan van de muziek. De onverwachte akkoordprogressies zorgen voor een verfrissend geheel, dat ook na meerdere keren luisteren interessant blijft.
In een snel veranderende wereld kwam Spikkels & Bitchez tot een conclusie: gewoon mooie liedjes maken is niet meer voldoende. Het wordt steeds belangrijker om je als artiest uit te spreken over maatschappelijke problemen, en ook voor de leden van Spikkels & Bitchez is de tijd gekomen om hun verantwoordelijkheid hierin te nemen. Gezien de activistische geschiedenis van hip-hop was dit genre een logische keuze. Wel klinkt het activisme van Spikkels & Bitchez anders dan je gewend bent. De muziek is niet agressief of boos, de teksten zijn verre van betweterig. Met een positief geluid hoopt deze nieuwe muziekgroep de mensen te verenigen, in plaats van te verdelen.