Gebruikers-recensie: concert Mark Lanegan in Melkweg

Schrijf ook een eigen verslag
Schrijf een verslag over jouw belevingen bij het concert Mark Lanegan in Melkweg en deel deze met duizenden Podiuminfo bezoekers.
Onder luid applaus worden Mark en zijn mannen in een vol Melkweg verwelkomd. Het openingsnummer Hervest home home knalt er echter niet direct in. Opgevolgd door Gravedigggers Song en No Bells on Sunday lijkt het publiek toch echt nog te moeten worden opgewarmd. De zg act van Lanegan; al die tijd naar rechts kijkend stokstijf achter zijn microfoon staande met de standaard angstvallig in zijn andere hand, straalt nou niet bepaald spelplezier uit. De gitarist speelt goed en foutloos, maar krijgt nauwelijks de tijd om te stemmen omdat de nummers snel achter elkaar gespeeld worden. De set moet door en doorgaan. Opvallend is dat de bassist achterin op het podium staat. Er is geen interactie mogelijk. Ook de toetsenist is logisch met zijn eigen ding bezig. De drummer heeft een koptelefoon op om zo strak mogelijk op de veel gebruikte samples mee te spelen. Vermoedelijk kent iedereen zijn plaats, wetende dat het écht om Mark gaat in deze band, dus gelieve foutloos te spelen en aub niet teveel aandacht opeisen lijkt hen te zijn opgedragen. Of zouden ze net als bij James Brown een boete betalen bij een fout?nDe set kabbelt eigenlijk een beetje voort. De woestijnsongs worden afgewisseld met wat uptempo pop/rock nummers en met de steeds meer gebruikte electronica wordt helaas toch steeds duidelijker dat de zogenaamde troeven die Mark in handen zou hebben, nu tegen hem gaan werken. Het begint op te vallen dat veel nummers eigenlijk wel erg op elkaar lijken en dat nergens een hoogtepunt is. De herhaling begint parten te spelen. En ook het publiek begint steeds meer tegen elkaar te kletsen, mensen verliezen hun aandacht. Want bij het achtste nummer Riot in my house is het gewoonweg opvallend dat het blijkbaar voor deze band niet (meer?) uitmaakt waar je precies speelt. Ze spelen deze set en klaar. Dit is waar je het mee moet doen. De band wordt nog wel halverwege voorgesteld, maar een praatje tussendoor, nee, dat zit er niet in. Behalve een eenmalige Thank you, I really appreciate it. Wat is dan precies de meerwaarde van een concert van deze band versus gewoon thuis de cd aanzetten?Maar ik kom voor de muziek, zegt een bezoeker. Ik hou zo van zijn stem! zegt een fan. Ik heb ze altijd al een keer live willen zien, zegt een ander. Waar waar kijken we hier dan precies naar? En wat maakt deze band live nou zo speciaal? Zelfs de toegiften I am the wolf en Killing season zijn vooraf al bepaald. Er is geen verassing, geen interactie, de climax blijft uit. Maar zal die ooit wel komen? Sterker nog, is die er ooit geweest? De echte fans weten het antwoord; het is er nooit geweest. Het ging om hém, om Mark. Gewoon in zijn kloffie...Geen opsmuk, geen show. De lichten staan op paars met rood, en die blijven zo het gehele concert. De lichttechnicus had een makkie deze avond.... In tegenstelling tot een struggelende geluidsman. Was er dan echt niks spetterend? Jazeker wel, na het laatste nummer Methamphetamine Blues neemt de gitarist de even de tijd om tot het publiek te spreken. Hij kondigt aan dat je bij de merchandise Mark kunt ontmoeten. Dat hier massaal gehoor aan wordt gegeven lijkt me gezien de status van Lanegan helemaal logisch. Maar als hij dit verleden niet met zich meedroeg, was zo'n langdradig en saai concert niet de moeite geweest om daar nog voor te blijven.Mariska Lie A Ling ( recesent LIVESTREAMMAGAZINE ) .Gehele recensie is te lezen op http://www.livestreammagazine.nl/mark-lanegan-in-melkweg/
Wat vind jij van deze recensie?

REAGEREN

REAGEREN?
Plaats een reactie bij deze gebruikersrecensie.
Je moet wel even inloggen met je Agendainfo account.
Nog geen Agendainfo account?
Hier kan je een Agendainfo account aanmaken.