2017-02-21
BMI Goes India is geen typische Nederlandse formatie van de heren Barend en Maarten Tromp, die al een flinke bak ervaring hebben in de dance en psytrance muziek. Het duo uit het zuiden van ons land probeert het met een project, die een flinke vleug inspiratie uit India en Bollywood-films haalt, met sitar en al. Ambitieus, gewaagd, en vooral inspiratievol. Dat mogen we wel!Opener ‘Ya Halla’ doet bij de eerste tonen meer denken aan een nummer wat veel wegheeft van industrial en techno, maar wordt al snel ondersteund door de snerpende klanken van de sitar. Het maakt het instrument overweldigend aanwezig, zonder storend te worden. Het mooie aan de klanken is dat het instrument de liedjes erg goed leidt, en de sitar mooie melodieën creëert waar de nummers verder op door bouwen.
De nummers zijn wat overige elementen betreft, erg divers. In ‘Bad Korma’ horen we overduidelijk de invloed van Drum and Bass terug, met vervolgens weer de sitar die de warme klanken toevoegt. ‘I Know the Others’ is dan juist weer een meer typische dancetrack met een beat die ruimte brengt aan de gebruikte Indiase instrumenten. Het geheel maakt dat het album daarom erg divers is. De nummers duren daarentegen vrij lang, en dat kan, door de instrumentele aard van de plaat, wellicht wat langdradig overkomen. Veel verschillende stijlen van de elektronische muziek komen langs, waar beatmaker Maarten laat horen het gaspedaal goed in te kunnen trappen, terwijl Barend hier doordringende en warme klanken doorheen laat dansen. Flarden van disco, trance, drum and bass, maar ook psychedelica passeren de revue, met de sitar als instrument wat het geheel avontuurlijk aan elkaar rijgt.
De plaat is daardoor misschien te typeren als buitenbeentje, maar past op een goede manier in de experimentele muziek. Het maakt dat BMI Goes India een debuutplaat heeft uitgebracht die naar meer smaakt!
Phil Bee's Freedom - Memphis MoonHerkenbaar? Je hebt in december de beste platen van het jaar op een rijtje...
Emiliana Torrini & The Colorist Orchestra - The Colorist & Emiliana Torrini ”My heart is beating like a jungle drum” en dan dat aanstekelijk stukje...