2017-02-20
Amper een half jaar na het uitkomen van zijn laatste plaat, brengt Peter Broderick alweer nieuw werk uit, getiteld: Grunewald. De muzikale duizendpoot heeft een achtergrond in vele genres en bands. Waar hij eerst in indie-, folk- en rockbandjes zat en onder andere muziek schreef voor films en dansuitvoeringen, focust hij zich momenteel meer op neoklassieke pianostukken. Met Grunewald blijft deze trend volgen, dit album is dan ook weer uitgebracht bij het bekende neoklassieke platenlabel Erased Tapes, nadat het eerder uitkwam bij een kleine Japanse platenmaatschappij. De nummers zijn opgenomen en geschreven in de kerk Grunewald, nabij Berlijn. Deze kerk werd een aantal jaar omgedoopt tot de creatieve hotspot van Broderick en zijn medeartiesten, zoals Nils Fram. De galm, rust en creativiteit die op deze plek ontstonden, zijn vertaald naar vijf prachtige composities. Het eerste nummer ‘Goodnight’ draagt Broderick’s karakteristieke stempel. Hij neemt de tijd voor stilte in de compositie en gebruikt zijn stem met een langerekte “aaah” als tweede instrument. Vervolgens heeft 'Low Light’ een duidelijkere structuur. In dit nummer is Broderick meer gefocust op melodie en weet hij een kalmte te creëren waarin de luisteraar mee gaat. Hier tegenover staat dan ‘It’s A Storm When I Sleep’, waarin de piano een storm verwoord en een kolkende zee aan geluid geeft. Dit gaat door over de gehele lengte van het nummer, waardoor het overweldigend wordt en op sommige momenten te veel. De rust keert weer weder met het laatste nummer ‘Eyes Closed And Traveling’ wat qua melodie en structuur dichterbij zijn eerdere werk ligt. Middenin de EP staat ‘Violin Solo No. 1’, een compositie die, zoals de naam al suggereert, voor de viool geschreven is. Ondanks dat de kenmerkende piano hierin ontbreekt, past de opbouw en zoekende ondertoon mooi binnen de rest van de plaat en biedt het een welkome afwisseling die het interessant houdt.
Met Grunewald lijkt Peter Broderick meer structuur, opbouw en melodie gevonden te hebben in zijn composities. Waar zijn eerdere werk nog te bestempelen waren als “vaag” en “eigenzinnig”, komen deze woorden nu niet snel op. Nu klinkt er vooral beheersing, kalmte en een duidelijke inspiratie. Dit maakt deze EP toegankelijker en prettiger om naar te luisteren.
Damien Jurado & Richard Swift - Other People`s SongsZowel Damien Jurado als Richard Swift zijn songwriters die het al jaren...
Adrian Bryanbaum Wiltzie - Salero Bij het bespreken van een soundtrack moet je als muziekrecensent altijd de...