RECENSIE: Dam Funk - Invite The Light

Dam Funk
recensie cijfer 2015-11-05 Invite The Light is het tweede solo album van Dâm-Funk, een van de fakkeldragers van de ‘modern funk’. De producer en DJ uit Pasadena, Californië, heeft een grote liefde voor synthesizers en begon met produceren tijdens zijn high school jaren. Na zijn afstuderen verzorgde hij jarenlang de muziek voor verschillende (rap) acts en in Los Angeles had hij zijn eigen clubavond Funkmosphere. In 2007 werd Dâm-Funk opgepikt door avant-garde hiphop label Stones Throw Records. Zijn solodebuut volgde in 2009, toen het maar liefst vijf elpees tellende Toeachizown uitkwam. Een album met muziek die hij in zijn garage had opgenomen. Materiaal dat hij tussen 1988 en 1992 opnam, werd in 2010 onder de titel Adolesent Funk uitgebracht. In de jaren na zijn debuut zat Dâm-Funk niet stil. Naast verschillende remixes, bracht hij met Steve Arrington (onder de naam Higher) en Snoop Dogg alias Snoopzilla (onder de naam 7 Days Of Funk) twee full-length albums uit.

Dâm-Funk schept op Invite The Light een post-apocalyptische wereld, waarin de (boodschap en de waarden van de) funk lijkt te zijn vergaan. Met zijn zestien tracks tellende ‘broadcast’ van elektronische en door disco en G-funk beïnvloede modern funk probeert hij te redden wat er te redden valt, want hij weet niet of er nog iemand luistert.

En of er nog iemand luistert! Vanaf het openingsnummer ‘We Continue’, een van de lekkerste nummers van de plaat,is het direct aan. Een dansbare beat, dreunende en zoemende bassen en spacey synthesizers, die worden voorzien van de positieve boodschap die we van Dâm-Funk gewend zijn: “You gotta stay strong, you gotta stay tall. No matter what life does, never give up on your dreams!”. Dâm-Funk is niet de beste zanger, hij heeft een beperkt bereik en zingt/rapt altijd in dezelfde grappige flow,en zijn teksten zijn leuk (soms hilarisch) doch wat oppervlakkig. Dit compenseert hij echter met gemak door zijn passie, zijn over the top voorkomen – zeg maar gerust cult status – en heerlijk foute vibe.

Dâm-Funk houdt zijn vocale bijdrage op een groot deel van Invite The Light dan ook maar tot het minimum beperkt. Veel zangpartijen laat hij over aan de gastartiesten die hij in grote getalen heeft opgetrommeld.Op het album zijn onder andere Junie Morrison(Ohio Players,Parliament-Funkadelic), Q-Tip (A Tribe Called Quest), Ariel Pink, Leon Sylvers III (The Silvers, SOLAR Records) en Snoop Dogg(die bijdraagt aan tekstueel hoogstandje ‘Just EaseYour Mind From All Negativity’) te horen.

Hoogtepunten op de plaat zijn o.a. ‘How U Gon Fu*nk Around And Choose A Busta?’, een onnavolgbare solotrack met een hele dikke beat en catchy refrein, en het verschrikkelijk gelikte en met R&B doordrenkte ‘Glyde 2 nyte’.

Met Invite The Light houdt Dâm-Funk de waakvlam van de funk aan met een vlam ter grootte van de Olympische fakkel. Hij laat zijn visie op het gehele spectrum van de funk horen en hij lijkt zich daarbij niet te hebben ingehouden of zich wat van de wereld om zich heen te hebben aangetrokken. De keerzijde is dat de plaat zo nu en dan vrij taaie kost is. Toch kan er maar een conclusie worden getrokken: the mothership has returned.
Recensent:Rogier Bennink Artiest:Dam Funk Label:Stones Throw
Kapok

Kapok - Glass To SandZo heel af en toe kom je in Nederland een band tegen die al enige tijd aan de...

Cover Atlas Road Crew - Halfway To Hopkins

Atlas Road Crew - Halfway To Hopkins Het in 2011 opgerichte Atlas Road Crew brengt met Halfway To Hopkins het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT