RECENSIE: Naytronix - Mister Divine

Naytronix
recensie cijfer 2015-10-08 Mister Divine is de tweede plaat van de Amerikaanse multi-instrumentalist, zanger en producer Nate Brenner, beter bekend als Naytronix. Brenner is tevens lid van de band tUnE-yArDs en toerde in 2012 mee met de band Why? De Amerikaan weet raad met synthesizers, de basgitaar, vocoder, sampler en kan ook nog een nootje zingen. Zijn eclectische stijl is dan ook wat wat meteen opvalt op zijn meest recente plaat. De vraag is of dit album net zo hemels klinkt als de titel doet vermoeden. Is deze plaat de ‘Mister Divine’ himself of slaat Brenner door in zijn overvolle verzameling geluidjes?

De luisteraar wordt op het eerste nummer, titeltrack ‘Mister Divine’, namelijk meteen overvallen door de verzameling computerbliepjes en het verbrokkelde ritme in de intro. Het is in eerste instantie even wennen. Het lijkt alsof Brenner de flow uit het geheel haalt, maar het nummer ontwikkelt zich tot een prachtig dreampop-achtige track waar steeds meer jazzy elementen aan toe worden gevoegd. Op de volgende nummers hobbelt de Amerikaan heen en weer tussen zware bassen, donkere computergeluiden en obscure samples. Het geheel omvat een warm klanktapijt waarbij de zang van Brenner voor een dromerige tint zorgt. Wanneer de trompetgeluiden hun intrede doen op ‘The Wall’ wordt de luisteraar volledig op de jazz-toer meegenomen. Op het laatste nummer ‘Shadow’ ligt de nadruk dan weer op trommelgeluiden. Zo blijft Brenner ook steeds onvoorspelbaar wat betreft instrumentale invloeden.

Nummer na nummer blijft Naytronix de luisteraar onderdompelen in een verrassende verzameling geluiden. Zijn muziek is niet meteen te peilen, maar daardoor extra interessant om te beluisteren. Vaak komt de Amerikaan met onverwachtse geluiden, speelse melodieën en mooie details op de proppen. Hierdoor wordt elk nummer een belevenis op zich. Gelukkig is Brenner spaarzaam in termen van opbouw. Hij gaat er niet meteen met de volle vaart in, maar bouwt zijn nummers slim op door steeds op subtiele wijze meer details toe te voegen. Mister Divine blijft daardoor een solide geheel dat ondanks de grote hoeveelheid geluiden een mooie gelaagdheid heeft. ‘Hemels’ is zodoende geen misplaatste term om dit album op bepaalde momenten te beschrijven.
Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Naytronix Label:City Slang
Blank R

Blank Realm - Illegals In HeavenHet uit Brisbane, Australië, afkomstige Blank Realm bestaat uit de broers...

Cristobal

Cristobal and the Sea - Sugar Now De leden van het vierkoppige Cristobal And The Sea zijn uit iedere uithoek...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT