RECENSIE: Mutoid Man - Bleeder

Bleeder
recensie cijfer 2015-08-19 Met Mutoid Man combineren drie artiesten hun eigen wereldjes. Zo hebben ze op zang en gitaar Stephen Brodsky, bekend van Cave In. Een formatie die melodieuze zanglijnen weet te mixen met grunge/metal gitaarriffs en zo behoorlijk heftig uit de hoek kan komen. Daarnaast hebben ze Ben Koller achter het drumstel en hij is bekend van Converge en All Pigs Must Die, dus geen onbekende voor de liefhebber van chaotisch metalcore. Enige nieuwkomer is Nick Cageao op bas, maar ondanks zijn onbekendheid levert hij met zijn instrument de juiste grommende aanmoediging in de sound van deze band. Met hun debuutalbum Bleeder grijpen ze alles aan wat ze op het muzikale vlak bevalt en gooien dit in de strijd. Echt een genre is er moeilijk aan te hangen. Het album dondert en walst als Mastodon die Queens Of The Stone Age samen met Soundgarden probeert na te doen. Het heeft werkelijk van alles wat en dat maakt de muziek toegankelijk en tegelijkertijd heerlijk divers.

Zelf omschrijven ze hun stijl als mutant thrashpunk met een sterke liefde voor verdraaide nummers en een time signature die alle kanten op gaat. Feit is dat deze formatie met hetzelfde gemak als support act voor zowel The Dillinger Escape Plan als Queens Of The Stone Age kan dienen. Opener ‘Bridgeburner’ begint als een ‘straight forward’ rocktrack die op zichzelf al erg catchy is, maar draait de boel om tegen het einde. Het is deze onvoorspelbaarheid die vaker terug komt die het geheel zowel spannend als enerverend houdt. In het eerste nummer al weten ze een paar riffs te plaatsen die met het juiste volume een huis omver blazen. Het is een kracht waar rekening mee gehouden dient te worden, want dit element versterken ze naarmate de plaat vordert.

Met ‘Reptilian Soul’ voeren ze het tempo op met een QOTSA-achtige melodielijn op zowel gitaar als zang. Een machtig opzwepende toevoeging op een bovenal heftig album. ‘Sweet Ivy’ weet je met de intro al op het verkeerde been te zetten door in de eerste minuut al over te springen op een ander ritme. Zelfs na meerdere luisterbeurten vergt het een kleine schakelbeurt om hierin mee te gaan. Dit doen ze zo ook met ‘1000 Mile Stare’ en ‘Surveiilance’. Mutoid Man trekt zich niks aan van wat de normen en waarden zijn op muzikaal gebied. Op volle toeren en met alle poelen er tegen a is het motto.

‘Beast’ zet deze lijn voort, en ‘Dead Dreams’ gaat op speelse wijze om met de intro. ‘Soft Spot In My Skull’ gooit vervolgens alle elementen die Mutoid Man zo kenmerken nog eens om en grijpt je wederom op onverwachte wijze. ‘Deadlock’ voert voor de laatste keer het tempo op voordat de grootse afsluiter ‘Bleeder’ wordt ingezet, een track die sterk is in de opbouw en climax en zodoende een stevige punt zet achter het gelijknamige album. Mocht je huis nog overeind staan na deze denderende 29 minuten, dan moet je allicht overwegen een nieuwe stereo installatie aan te schaffen.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Mutoid Man Label:Suburban Records
Cover Kingcrow - Eidos

Kingcrow - EidosZie het als een hiaat, maar ondergetekende was totaal onbekend met Kingcrow...

Cover Dagoba - Tales Of The Black Dawn

Dagoba - Tales Of The Black Dawn Nietsontziend. Het is altijd al het kernwoord geweest voor de muzikale...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT