RECENSIE: Periphery - Juggernaut: Alpha/Omega

Periphery
recensie cijfer 2015-02-23 In een tijdperk waar metal zo bruut mogelijk moet zijn en popmuziek op zijn minst drie aanstekelijke elementen moet bevatten, schippert Periphery met gemak tussen wal en schip. Deze progmetalformatie liet met de voorgaande twee albums al horen goed een poppy variant van Meshuggah neer te kunnen zetten. Laatste release EP Clear liet vervolgens horen dat alle zes de muzikanten iets in te brengen hebben wat het genre nog verder weet te rekken. De volgende stap is een dubbel concept-album genaamd Juggernaut: Alpha / Omega, waarvoor bands als Between The Buried And Me en Protest The Hero het pad vrij gemaakt hebben. Daar waar het kan is het geluid nog progressiever, experimenteler en zelfs poppier. Hoewel de vocalen van Spencer Sotelo bij vlagen ontzettend zoet kunnen klinken, gaat deze dubbelaar (die overigens los van elkaar verkocht wordt) er niet meteen bij de eerste luisterbeurt als zoete koek in.

Grote factor hierin zijn de zojuist benoemde vocalen die toch enkele luisterbeurten nodig hebben om goed in je gehoor te trekken. Sotelo heeft het in zich om samen met de muziek flink van leer te trekken, maar het zijn de poppy zanglijnen die zodanig bombastisch kunnen zijn dat ze iets te overweldigend zijn. Het kwartje valt echter later op zijn plaats samen met de instrumentale sectie. Mocht je al bekend zijn met Periphery, vergeet alles wat je kent en benader het met een frisse blik. Alle nummers van zowel Alpha als Omega komen het beste tot hun recht als ze achter elkaar beluisterd worden. Zie het als twee aparte achtbanen in hetzelfde thema, waarbij de looping niet zonder de opbouw kan en je op de juiste momenten een rustadem krijgt voor het beste effect. Het sextet heeft alles berekend, zelfs al klinkt de overgang van deathmetal naar jazzy intermezzo wat vreemd.

Voornaamste verschil tussen de twee is dat Alpha met nummers als ’22 Faces’ en de titeltrack over het algemeen wat meer poppy van aard is, terwijl de tracks van Omega meer complex, langer en bruter zijn. De titeltrack ‘Omega’ neemt bijvoorbeeld ruim twaalf minuten in beslag en is werkelijk het kersje op deze breed uitgesmeerde taart. Samen vertellen ze het verhaal van een hoofdpersoon zonder naam, die balanceert tussen alles wat goed en slecht is. De eerste plaat vertelt hoe de persoon zich in eerste instantie ontwikkeld, terwijl de tweede hier een hoop onverwachte en maagomkerende twists aan toevoegt. Alles is aan elkaar gekoppeld, zowel tekstueel als muzikaal. De muzikaliteit is om je vingers bij af te likken, waarbij ze er zich geen enkel moment gemakkelijk van af gemaakt hebben. Juggernaut: Alpha / Omega van Periphery heeft een aantal luisterbeurten nodig, maar bij iedere luisterbeurt wordt je beloond met een extra laagje in het instrumentale gedeelte, het verhaal of anders wel de vocalen.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Periphery Label:Century Media
Cover Jasper Blom Quartet - Audacity

Jasper Blom Quartet - AudacityJazz saxofonist en componist Jasper Blom draait al een tijdje mee in het...

Teus

Teus Nobel - Legacy Het is 1982, er wordt een jongen geboren die al snel een grote aanwinst zal...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT