2014-08-25
Chatham County Line is te omvatten als een ‘steeds net niet band’. Aangezien ze al tijden aan de weg timmeren zonder die ene echte doorbraak bij het grote publiek. Zoals Mumford & Sons en the Lumineers dat wel hebben weten te realiseren met variaties op de sound die Chatham County Line wel heeft helpen aanwakkeren. Het siert het viertal, Dave Wilson (vocalen, gitaar), John Teer (mandoline, viool), Chandler Holt (banjo) en Greg Readling (basgitaar, pedalsteel, piano), dat nog steeds op hun beurt in het grote spotlight wacht, dan ook dat ze na bijna twintig jaar en zo’n zeven albums nog steeds vrolijk hun eigen vorm van dynamische muziek maken.
De balanceer-act tussen naamsbekendheid en plezier in het spelen wordt voortgezet op het inmiddels zesde studio album Tightrope waarop Chatham County Line wederom laat horen dat ze zoveel meer zijn dan een gemiddelde banjo spelende en door viool gedreven bluegrass-americana band.
De hele groep had ditmaal namelijk wat in te brengen in de teksten evenals de muziek. Waardoor de plaat gevuld is met elf nummers over liefde en verlies op zijn Amerikaans. Want juist de hartverscheurende luistermomenten zijn een greep uit de ”good old red, white and blue” sentimenten van vechten en sterven voor je land en je lief, allemaal begeleid door fijn rap snaargepluk en een zuidelijke tongval.
Met fijn akoestisch gitaarspel van Dave Wilson en banjo-strumming van Channing Holt trapt de band goed af in albumopener ‘The Traveller’ en aansluiter ‘ Should Have Known Better’. Twee met gemak weg te luisteren tracks die muzikaal opzwepen zonder al te veel drukte en opsmuk. Een gevoel en geluid dat zijn gevolg vindt in de andere songs in de eerste helft van het album.
Dat pop ook zijn weg terugvindt in folk is vervolgens te horen in ‘Any Port In A Storm’ met zijn geleende melodie en zangstijl van U2’s ‘Trip Through Your Wires’, al zij het wel in een langzamer ritme. Maar ook in ‘Sixteen Years’ waar je bijna zou denken naar ‘I’m On Fire’ van Bruce Springsteen te luisteren.
In de tweede helft van deze geluidsdrager komt het oorlogsmotief meer naar voren, met nummers als het tranentrekkende ‘Hawk’, waarin de dood van een vliegende veteraan uit de tweede wereld oorlog wordt betreurd door de jongere generatie. De Amerikaanse geschiedenis is een bloedige en dat wordt vooral in het zuiden niet vergeten zoals te horen is in de afsluitende piano ballad ‘Final Reward’. Een ‘Civil War’ requiem met teksten als “This country was built on arrogance / And the blood of the fallen men / When brother shot brother those years ago.”
Evenals in die oorlog tussen de staten is er ook op deze plaat een tweesplitsing, ditmaal in muziekstijlen, wat het geheel niet ten goede komt. De zoektocht naar het grote succes gaat voor deze heren dus nog wel even door.
Laura Vane & The Vipertones - BodyquakeEr zullen nog maar weinig podia in Nederland zijn waar ze nog niet gespeeld...
.jpg)
Kaiser Chiefs - Education, Education, Education & War “Ruby, Ruby, Ruby, Ruby!! Ahahahahaha!!” , moeiteloos werd het in de zeroes...