2014-03-25
Wie de carriere van singer songwriter Damien Jurado een beetje gevolgd heeft weet dat een absoluut meesterwerk op de loer lag. Nu, aangekomen bij album nummer veertien(!), is het dan zover want Brothers and Sisters of the Eternal Son zal menig jaarlijstje gaan aanvoeren dit jaar.De setting van het album is duidelijk: Jurado neemt ons mee naar de gouden periode in de Laurel Canyon en mengt de psychedelica van die tijd met hulp van producer Richard Swift zelfs met invloeden uit de dub. Hoor die echo's in de dromerige opener 'Magic Number' of 'Silver Timothy'. Een absoluut hoogtepunt is 'Return to Maraqopa' (titel refereert naar het vorige album); een bezwerende wals die doet denken aan Fleet Foxes, nog zo'n band die deze periode in de muziekgeschiedenis naadloos naar de huidige tijd overhevelt.
Prachtig is ook het kleine 'Metallic Cloud' met engelachtig gehuil als achtergrondzang, het bezwerende 'Jericho Road' had zo op de soundtrack van Hair gepast en tijdens 'Silver Donna' bereikt Jurado een nieuw hoogtepunt: spaarzame percussie, hoge falsetto en spaced out effecten zo ergens tussen CSNY en ja echt, dub in.
Tranen schieten in de ogen bij 'Silver Malcolm' en 'Silver Katherine' die bewijzen dat Jurado ook met spaarzame begeleiding tot de allergrootsten behoort. Zoals woorden sowieso tekort schieten om de schoonheid van Brothers and Sisters of the Eternal Son te beschrijven. Net als de eerder gememoreerde Fleet Foxes of een Jonathan Wilson is Damien Jurado er in geslaagd iets toe te voegen aan een genre waarvan we dachten dat de absolute toppers toch wel in die periode zijn uitgebracht. Niets is echter minder waar; dat bewijst dit meesterlijke album!
.jpg)
Mark McGuire - Along The WayVorig jaar verliet Mark McGuire de band Emeralds. De overgebleven twee...
The New Mendicants - Into The Lime Oef, dat moet even rauw op je dak vallen. Schrijf je liedjes voor een film,...