RECENSIE: James Vincent McMorrow - Post Tropical

James Vincent
recensie cijfer 2014-01-28 Zijn debuut, Early In The Morning, werd goed ontvangen en leverde James Vincent McMorrow onder andere een European Border Breakers Award op, ter aanmoediging van nieuw Europees talent. Na een succesvolle clubtour en optredens op festivals zoals Lowlands en Into The Great Wide Open, werd het tijd voor een nieuw album. Sinds het begin van dit jaar is Post Tropical te verkrijgen waarmee de singer-songwriter een iets andere koers is ingeslagen.

James Vincent McMorrow was vastberaden om geen herhaling van zijn eerste plaat uit te brengen. Met honderden ideeën, voornamelijk in zijn hoofd, maar ook op talloze papieren gekrabbeld, ging hij aan de slag. Ergens in die grote chaos van teksten, melodieën en ritmes, moest het nieuwe album gevonden worden. Op een boerderij in het zuiden van de VS nam de zanger zijn album op, zowel de zang als alle instrumenten, en zorgde ook voor de gehele productie.

Het geluid op Post Tropical is nog steeds dat van de Ierse singer-songwriter. Zijn opvallende en aangrijpende falsetstem, denk even aan James Blake of Bon Iver, zijn nog altijd leidend op het album. Helaas zijn de lyrics van James Vincent McMorrow lang niet altijd goed te verstaan, waardoor de thema’s van zijn nummers vooral gehuld blijven in grote mysteries. Waar McMorrow tijdens zijn debuut vooral de folk en het minimale centraal stonden, is de opvolger grootser en meer dramatisch, met onder andere synthesizers en R&B beats. Een voorbeeld is de single ‘Cavalier’, die in oktober als voorproefje werd uitgebracht. Het nummer begint klein, met enkel McMorrow`s stem, maar bouwt op met claps en drums naar een orkestraal geheel dat overdondert. De track ‘The Lakes’ opent met een origineel watervaleffect van een dozijn mandolines die een Aziatische melodie voortbrengen. Het beste nummer op de plaat is het dramatische ‘Gold’, dat je pakt (en niet loslaat) met opvallende drums, overvloedige ‘Conquest Of Paradise’-achtige synthesizers en een prettig uptempo zangritme.

Pas op, want James Vincent McMorrow vraagt je om zijn plaat met volle aandacht te beluisteren. Het zorgt voor een introverte beleving die je in zijn greep houdt. Hoewel de koers van de zanger is veranderd en de muziek grootser is geworden, maakt de singer-songwriter wederom duidelijk dat hij fraaie liedjes kan schrijven.
Recensent:Mark den Dulk Artiest:James Vincent McMorrow Label:Dying Giraffe Recordings
Cover Leaves Eyes - Symphonies Of The Night

Leaves' Eyes - Symphonies Of The Night Leaves’ Eyes bestaat alweer ruim tien jaar en je zou bijna vergeten dat...

Cover Paradise Lost - Tragic Illusion 25

Paradise Lost - Tragic Illusion 25 Paradise Lost bestaat vijfentwintig jaar en dat moet gevierd worden. Het is...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT