RECENSIE: Monokino - Fake Virtue

Monokino
recensie cijfer 2013-09-11 Het begon ooit in Hamburg, kreeg wat navolging in China, maar is een duo uit Nederland: Monokino. Yu Jin, lid van het eerste uur, is al een tijdje gestopt bij de band. Als toetseniste van de eerste vrouwelijke Chinese band was zij de sleutel naar het succes in het Aziatische land. Ondanks haar vertrek zijn er op het nieuwe album Fake Virtue geen grote koerswijzigingen te ontdekken. Dat is ook niet nodig bij een act die zijn eigen gang gaat. Monokino is geïnspireerd door de synthpop uit de jaren ’80, maar geeft er een eigen draai aan.

Openingsnummer ‘So Street’ doet wel een koerswijziging vermoeden. De psychedelische invloeden zijn niet van de lucht en het vermoeden rijst dat de producer, ene Jacco Gardner, nadrukkelijk zijn stempel op Monokino heeft gedrukt. Dat blijkt echter niet het geval te zijn. De bekende combinatie van synths, gitaren en het zo karakteristieke stemgeluid van George van Wetering komen vanaf ‘Living For The Chase’ bovendrijven. Een vergelijking met Placebo’s Brian Molko is al veelvuldig gemaakt als het gaat over Van Wetering, maar is noodzakelijk om zijn zangstijl te duiden.

Hier en daar vliegt Fake Virtue uit de bocht. ‘Rebuilding The Wall’ is er een voorbeeld van dat Monokino het ook wel eens te druk maakt. Schreeuwerige synths vagen iedere nuance weg. Dat een iets rauwere aanpak wel bij het duo kan passen bewijst ‘Eurosonic’. De elektronische drums van Wouter de Buck zorgen voor een stevig fundament, waarop Van Wetering naar hartenlust kan experimenteren met vreemde wendingen en verrassende geluidseffecten.

Vaak zijn het goede popnummers, maar Monokino moet opletten dat het geen kitsch wordt. Met name ‘Caught In A Dream’ heeft hier last van. De trage zang is een stoorpunt en dat neemt alleen maar toe als verschillende zanglijnen door elkaar klinken. Het siert Monokino desalniettemin dat het, tegen wat gangbaar is inroeiend, geen muziek maakt om airplay te krijgen. Een prima popnummer als ‘Follow’ hoort weliswaar op de radio thuis, maar Monokino heeft wellicht te zeer een eigen gezicht. Koester dat.
Recensent:Jasper Klomp Artiest:Monokino Label:Eigen Beheer
kitsune 2

Various - Kitsuné Soleil 2Het Franse label Kitsuné brengt al sinds de oprichting in 2002 aan de lopende...

Cover Stonehawk - The Point Of Few

Stonehawk - The Point Of Few Stonehawk is een beginnende band uit Friesland die volgens eigen zeggen een...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT