2013-08-08
Compilaties zijn altijd lastig te recenseren. De liedjes zijn vaak uit hun context en de flow van het betreffende album gehaald en tezamen met andere nummers op een nieuwe schijf gezet. Als je echter nog nooit van de betreffende artiest had gehoord, verandert dat de zaak. Peter Bruntnell; een voor mij tot dusver totaal onbekende singer-songwriter, bracht deze zomer het compilatiealbum Retrospective uit. Na negen (!) studioalbums in een carrière van zo'n twintig jaar is het tijd voor reflectie voor de songsmid.'s Mans liedjes houden het midden tussen alt-country, folk en pop. Onder zijn fans bevinden zich gevestigde namen zoals Peter Buck (R.E.M.), Rumer (met wie hij in duet gaat op 'Played Out') en Kurt Wagner (Lambchop). Heel onderscheidend of bijzonder klinken zijn liedjes niet, maar Bruntnell weet precies hoe hij zijn composities aan moet kleden; geen noot te veel, geen onnodige franjes. Zijn songs variëren van uiterst sobere luisterliedjes tot makkelijk in het gehoor liggende, Amerikaans georiënteerde pop/rock met een alternatief country randje (de slide gitaar wordt hier en daar van stal gehaald).
Bijna zonder uitzondering zijn het sterke liedjes op deze verzamelaar. Nummers als 'Bent Out Of Shape', 'Handful Of Stars' en 'Black Laces' zijn gewoon erg goede tracks. Bruntnell beschikt over een fijne stem die precies past bij de muziek die hij maakt. De lange nummers 'K2' en 'Cold Water Swimmer' maken nog het meeste indruk. De laatste begint met Indische klanken en kent een spannend verloop.
Het is tegelijkertijd begrijpelijk en onbegrijpelijk dat Bruntnell geen groter publiek heeft bereikt in al die jaren tijd. Begrijpelijk omdat hij niet de meest onderscheidende muziek maakt en geen grote refreinen schrijft. Onbegrijpelijk omdat hij (uitgaande van deze verzamelaar) toch een aantal behoorlijk goede songs heeft neergepend.
.jpg)
Pokey Lafarge - Pokey LaFarge Pokey LaFarge weet gestaag aan zijn carrière te werken. De zanger brengt...
.jpg)
UK Decay - No Hope For The Dead Voordat de mannen van bands als Boysetfire en Refused nog maar überhaupt...