.jpg)
2012-08-28
Als recensent is er in feite niets leuker, maar tegelijk niets erger dan een sampler te krijgen. Enerzijds zijn recensenten muziek adorerende beestjes en die zijn dol op veelal nieuwe bandjes en nieuwe geluiden. Maar aan de andere kant, hoe schrijf je over zo’n schijfje met slechts één nummer per artiest? Laten we daarom maar dicht bij de functie van Kitsuné America blijven, namelijk nieuwe bandjes presenteren.Vooraf echter eerst een klein lesje Kitsuné. Het Franse label heeft meer dan naam gemaakt met verschillende grote acts in de wereld van electro, dance en indie. Denk aan Bloc Party, Digitalism en Hot Chip. Ditmaal komt er een verzamelaar van artiesten uit de VS, die wij hier nog niet of nauwelijks kennen, maar waarvan Kitsuné het graag anders zou zien.
Soit, er valt een duidelijk lijn te trekken door het album, zonder dat er in hoeft worden te gaan op logische opbouw van het album, thema’s of zelfs maar de echte kwaliteit van de muziek. Immers, wat valt er nu af te leiden uit één liedje per artiest op die vlakken? Het gaat er gewoon om dat een liedje wel of niet lekker klinkt.
Allereerst de twee uitblinkers. De eerste: ‘See My Eyes’ van DWNTWN is een geweldige track met prima vocalen, verrassende elektronische bijdragen en een opbouw om van te smullen. Een huppelende wegdroomplaat van een bandje waar we nog veel van gaan horen. De tweede is ‘Royal Oats’ van Emil & Friends, een zomerse track dankzij een tokkelende gitaar en tegelijk een clubhitje door duidelijk aanwezige elektronica.
Dan een aantal aardige tot goede tracks. In feite kan je zeggen dat St Lucia, Childish Gambino, Frances Rose, XXXChange, Oliver, Selebrities, Poindexter en Giraffage toch op zijn minst een positieve indruk achter weten te laten en uitnodigen om meer van de bewuste groep te ontdekken. Een verpletterende indruk is het echter niet, maar zoals gezegd: wat zegt één liedje? De interesse is er, dus deze bands mogen zich verder bewijzen.
Daarmee vallen Heartsrevolution, Gigamesh, White Shadow en Computer Magic door de mand. Hun visitekaartje op Kitsuné America beklijft niet. Het spreekt niet, zeker niet tussen de nummers van andere artiesten.
Dat laat een paar conclusies: dit album geeft een leuk beeld van nieuwe, Amerikaanse artiesten in de eerder genoemde genres. Een enkele band blinkt echt uit, een aanzienlijk deel wekt interesse. En deze cd is het luisteren dan weer niet veelvuldig waard door enkele miskleunen. Maar een mooi inspirerende cd is Kitsuné America zeker wel.
.jpg)
Various - Kitsuné SoleilVolgens de kalender loopt de zomer op z’n einde, maar eigenlijk is hij pas...
.jpg)
Jon Spencer Blues Explosion - Meat + Bone De afgelopen jaren werd een aantal cd’s van Jon Spencer Blues Explosion...