RECENSIE: Jóhann Jóhannsson - The Miners' Hymns

Johann Johannsson – The Miners’ Hymns
recensie cijfer 2011-07-12 De CD The Miners’ Hymns van de IJslandse producer Jóhann Jóhannsson is de soundtrack van een gelijknamige film. De film, geregisseerd door Bill Morrison, vertelt het verhaal van de Engelse mijnwerkers. Zoals velen bekend was het leven in deze mijnen lang niet altijd rozengeur en maneschijn. Afgaande op het geluid van deze schijf kunnen we in deze documentaire ook geen vrolijk beeld verwachten.

De producer heeft namelijk volop gebruik gemaakt van stemmige duistere elementen. Het begint al met het openingsnummer ‘They Being Dead Yet Speaketh’. Het nummer bouwt zich langzaam dreigend op vanuit het niks. Het kost de luisteraar weinig moeite om de mistige Engelse heuvels voor zich te zien. Langzaamaan komt dan, in de verbeelding, de mijn in beeld en wanneer de blazers een grotere rol beginnen op te eisen valt langzaam te zien hoe het leven in deze mijn op gang komt.

Helaas komt de plaat daarna niet op gang. Bij het daaropvolgende ‘An Injury To One Is The Concern Of All’ wordt exact hetzelfde principe opnieuw gebruikt. Als overtreffende trap is het lied hier ook nog eens uitgesponnen tot een ruim tien minuten durende duistere kwelling.

Alle andere nummers zijn in dezelfde opbouw gemaakt. De meeste liedjes hebben een, haast onhoorbaar, duistere basistoon. Tussen de stille tonen door zijn dan vervolgens orkestrale blazers te horen, die schijnbaar zonder vooraf bepaald ritme zo nu en dan hun lucht moeizaam uitblazen. Hier en daar vallen dan nog vaag de geluiden van mijnapparatuur te ontdekken. Het grootste gedeelte van het orkest dat Jóhann voor The Miners’ Hymns gebruikt heeft, moet haar geld echter makkelijk verdiend hebben.

Het feit dat alle nummers zo goed als exacte kopieën van elkander zijn doet ook de vraag rijzen wat de reden geweest moet zijn om deze soundtrack op cd uit te brengen. Wellicht siert de muziek de documentaire beelden, op plaat zal er niemand zitten te wachten op deze onbegrijpelijke en nietszeggende tonen. Waarschijnlijk moet er iemand gedacht hebben dat er met de naam van de redelijke bekende IJslander Jóhann Jóhannson op de hoes er nog wel wat euro’s binnen te slepen zullen zijn.
Recensent:Karst Jaarsma Artiest:Jóhann Jóhannsson Label:Fat Cat
Handsome Furs

Handsome Furs - Sound KapitalHet is een gewaagde stap: de cover van je album voorzien van een naakte...

Shabazz Palaces

Shabazz Palaces - Black Up Het is een onmogelijke taak om hoogte te krijgen van de Amerikaanse...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT