RECENSIE: Kytecrash - Kytecrash

Kytecrash - Kytecrash
recensie cijfer 2011-03-15 In 2009 zette Kyteman’s Hiphoporkest Nederland in vuur en vlam. Alle zalen verkochten uit, tot aan de Heineken Music Hall aan toe. Het bijbehorende album The Hermit Sessions was dan wat saai, maar de enthousiaste verhalen over de live-shows van dit hiphoporkest bewoog veel mensen toch een kaartje te kopen. En niet ten onrechte, live was Kyteman’s Hiphoporkest een sensatie, mede door het overweldigende enthousiasme en de bijhorende energie op het podium.
 
Kyteman (Colin Benders) kondigde echter aan dat de show in de Heineken Music Hall direct ook het laatste optreden zou zijn van het orkest. Nieuwe uitdagingen lagen in het vooruitzicht, waarbij Benders zelfs een klein ‘stadje’ oprichtte in Utrecht, met een eigen studio. Deze studio -met alle gemakken- werd omgetoverd tot Kytopia. Samen met de zeer ervaren jazztrompettist Eric Vloeimans en zes bevriende muzikanten (waaronder rapper Pax) ging Kyteman in de herfst van 2010 vijf dagen Kytopia in om eens flink te experimenteren en te jammen. Men bracht een summier persbericht uit over deze samenwerking, men noemde het project Kytecrash, er werd een tour gepland en zonder dat het publiek nog maar één noot gehoord had, konden de meeste concertzalen in Nederland melden dat het weer uitverkocht was.
 
Kytecrash is één grote jam-sessie, zonder vooraf uitgewerkte ideeën. Er staan hele fraaie stukken op, afgewisseld met onbegrijpelijke momenten. Die onbegrijpelijke momenten leiden af, halen het ritme uit de cd en zorgen eerder voor een afkeer. Die afkeer komt vooral tot stand bij het zes minuten durende ‘Nemo’, wat bestaat uit semi-spannende geluidjes. Onbegrijpelijk dat je zoiets op een cd zet. Het is niet mooi, niet kunstzinnig, niet interessant en het haalt de mooi opgebouwde spanning uit de cd. Hoogtepunten zijn er uiteraard ook. ‘Afrobeat’ is swingend, hoewel er duidelijk meer potentie in zit. ‘Ban Blijet’ is wel erg sterk, maar Pax overschat z’n zangkwaliteiten nogal, want daar ligt z’n talent zeker niet. In ‘Tribute to the Mighty 6’ eist Pax wel een positieve hoofdrol voor zichzelf op en dit nummer ligt dan ook erg lekker in het gehoor. ‘Pushing’ en ‘Sojourner’ zijn nog sterk, ‘Cemembem’ is met 9 minuten nogal langdradig, met slechts hier en daar een kleine opleving.
 
Kytecrash lost de verwachtingen dus niet helemaal in. Colin Benders en Eric Vloeimans hebben vijf dagen zonder plan van aanpak gejamd en daar delen van opgenomen. De samenhang ontbreekt en vooral de vele onbegrijpelijke stukken quasi-intelligente, pretentieuze, nikszeggende geluidjes zijn ergerlijk. Dat Kytecrash niet gekozen heeft voor een commerciële, toegankelijke sound is alleen maar toe te juichen. Een band als New Cool Collective weet echter een beduidend hoger niveau te halen.
Recensent:Steven van Beek Artiest:Kytecrash Label:Kytopia
The Strokes – Angles

The Strokes - AnglesAlweer tien jaar geleden debuteerden The Strokes met het geweldige Is This...

Elbow - Build A Rocket Boys!

Elbow - build a rocket, boys! Elbow is uitgegroeid tot een van de lievelingsbands van menig...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT