Sociale Onrust

Op de laatste zonnige zaterdagmiddag van het jaar 2013 zaten Thijs en Jim op het balkon te nippen van veel te kleine glaasjes rode wijn. Ze hadden net besloten om met te weinig geld op zak en een fikse drankzucht naar de kroeg te gaan. Terwijl ze gestaag doordronken bladerden ze door “De Beste Foto’s uit de 19e eeuw de maatschappij gevangen in honderden foto’s”. Bovenaan pagina 298 stond het: “Social Unrest”, in een krachtigheid en charme waar je stil van wordt en niet snel daarna de koude rillingen van krijgt. Ineens ging alles snel, te snel. Er werd gebeld, er werd gescholden, er werd gereden in een rode auto met een gitaar en drumstel als bagage, er werd getild, er werd gezocht en gelukkig ook
gevonden. Om 21.00 uur diezelfde zonnige zaterdag waren de eerste noten en Nederlandstalige klinkklare teksten van Sociale Onrust bij het publiek binnen gedrongen.

Die nacht hing er elektriciteit in de lucht, iets wat de jonge knapen nu elk weekend weer proberen op te roepen met hun niet mis te verstane teksten en rete duidelijke instrumentale kunnen. Het rammelt, maar het rammelt goed!